’’ Aynı şeyleri yapmaya devam ediyorsun. Kafanda kurmayı bırak artık ‘’ dedi. Tövbe etmeye devam ettim. Sonra terasa çıktım ses yanımdaydı ve Rabbim le konuştuğumu biliyordum.

Neredesin dedim. ” ne zannediyorsan oyum ve oradayım’’ dedi. Sonra sustum dinlemeye başladım. ‘’Düşündüğün gibiyim, zannettiğin gibiyim ama sonsuzum. Ne kadar bana gelirsen ben o kadar genişlerim. Noktanın sonu var mı? Yok. O yüzden noktalarını çoğalt. Zannının dışındaki sonsuz bana yakınlaş. Herşey benim. İyi de, kötü de. Sonsuz sıfatlarımı izlerim her birinizde. Nefis dediğiniz şeydeyim. Hani dersin ya hep dualarında beni nefsime uydurma diye. Oysa hata edersin. Ya o nefis iyiyse… Deki nefsimin celaline uydurma beni. “

Rabbim o zaman neden Celalin var, madem cemal Kemal istersin.  Sonsuz beni idrak edemezsin. Bütün sıfatlar bende, ben her şeyim. Hangi sıfatım tecelli ederse onu görürsün.”

Peki ne yapmak gerek?   ‘’Size kuşkusuz bütün kitapların anası geldi. Akıl sahipleri aklını kullansın da inceden inceye düşünsün diye. Herşey ayrıntılı verilmiştir bu kitapta. Okuyanlara bir ders ve öğüttür aynı zamanda.’’

-Selam es selame Rojdacan, azizem… Maşallah barikallah .. keşiflerin gerçektir. Gerçeğin de gerçeğidir. Çünkü nettir, herkesçe anlaşılır bir anlatımdır… Rabbimiz bize bizden yakındır. O her anda ve mekanda bizimledir. Şah damarımızdan daha yakındır. O vardır, onunla birlikte başkası yoktur. Nefislerimiz Allah’ın nefsinden bir cüzdür. Ruhlarımız Allah’ın ruhundandır. Her şey ve herkes onun nurundan bir zerredir. Kuldur. Ne mutlu ki seninle çok net konuşmuş. Herkese o kadar yakın konuşmaz. Seçilmişliğin için şükür namazı kılmalısın. Selam es selame.