’ İnsanoğlu bazen küçülür, küçülür, sinek gibi, böcek gibi kalır. Bazen büyür, büyür ilah olduğunu sanır. İnsan hakk’ın halifesi ya. En küçükte de O vardır, O’na benzer. En büyükte de O vardır, O’na benzemeye özenir.’

hamdiye ( 12/16/2008 )

Hocam nasılsınız, Allah sağlık ve mutluluğunuzu daim etsin. Hocam bu sabah namazımı kıldım tekrar yattım, sayfiyeyi düşündüm yatarken. Safiyeyle benzer yanlarımız çok. Bende 15 yaşındaydım evlendirildiğimde. Ben de ailemi kaybetmiş gibi hissediyordum. Biz de deprem yaşadık. Eşim enkazdan çıktı, evimiz çöktü. Hala kiradayız. Safiye’nin benden şanslı yönleri var, benim Safiye’den şanslı olan yönlerim var. Anlatmak istediğim yaşananlar değil. Şöyle düşündüm, üzülüp ağlamak mı çözüm? Bunun için mi okuyorum bunları. Hocam Safiye’ye maddi yardım edemem ama kalbimi sonuna kadar Safiye’ye açabilirim, safiyenin ablası olmak istiyorum. Hatta isterse bizimle bile yaşayabilir ya da istediği zaman gelebilir. Benim Bandırma’daki ablama gidip geldiğim gibi. Depremle çok şeyler kaybedildi. Sonrasında her ikimiz için farklı da olsa, çok şeyler yaşandı ama hepsi geçti, gitti. Hocam Safiye’ye söyleyin ablası Rize’de yaşıyor, kollarımı ve kalbimi sonuna kadar açtım onu bekliyorum. İstediği zaman gelebilir. Sizi seviyorum.

Selam üzerinize olsun

Hayırlı geceler, Hamdiye,
Ne güzel bir duygudur şu duygudaşlık. İslami kurallardan bir tanesi duygudaşlık yapmayı öğrenmektir.
Kendin için ne istiyorsan başkaları için de istemeli, başa gelmesi istenmeyen bir şeyin başkası için dilenmemesi gerekir, denir. Adalet ve merhamet bunu gerektirir. Yaratılanı sevmeli yaratandan ötürü. Elde olanı ölçülü bir şekilde paylaşmalı… Yakından başlayarak uzağa doğru genişleyen bir çemberle, paylaşılmalı. Mümin’lerden başlayarak, diğer dinlerin mensuplarına, kâfirine putperestine, ateistine kadar, insanı insan olduğu için sevmeli.

Safiye’nin, gelecek mektuplarda göreceğin gibi, ne maddiyata ne işe ihtiyacı yok. Dedesinden kalan miras onu yaşatmaya yetecek kadar var. Ama yardım etmek istemeni Allah değerlendirecek, yapılmış gibi sevabını verecektir. İslamda düşüncenin kötüsünden sorumlu değiliz. Ama iyisinden sevabı yapmış gibi alırız.

Buna rağmen, insan zihnini ne ile meşgul ettiğine dikkat etmeli, olumsuz şeylerle meşgul olmaktan kaçınmalıdır. Çünkü düşünce bir zaman sonra söze dönüşür. Söz söylenir söylenmez, onu duyan melekler, gereğini yerine getirir, tecelli eder, fiile dönüşür. Bir fiili tekrar tekrar yapamaya başlarsak, alışkanlığımız olur. Alışkanlıklarımız ise artık kaderimizi belirlemeye başlar. Bir de bakmışsınız sıradan bir düşümüz, hayatımızı belirleyen huyumuz olup çıkmış.

Safiye hayat arkadaşını da buldu sayılır. Artık yalnız değil. Bir teyzesi varmış, meğer. Yıllardır konuşmuyormuş. Bayramda gidip elini öpmüş, barışmış. Kendisiyle ve rabbiyle barıştı ya artık, en büyük düşmanını bile affedecek kadar rahmet ve merhametle doldu. Hep böyledir. Eğer Allah’la barışık isek, herkesle de barışık olabiliriz. Hani sen de herkese karşı hakkını helal ettiğini söylemedin mi?
İnsan hakk’ın halifesi ya. En küçükte de O vardır, O’na benzer. En büyükte de O vardır, O’na benzemeye özenir. Ama hakk bizden orta yolda, sırat-ı müstakimde gitmemizi ister. Bize tayin edilen hedef, verilen görev ancak sırat-ı müstakimde gitmekle elde edilebilir.

Sen kendi problemlerine yoğunlaş. Çocuklarına, yurduna yuvana harca her türlü enerjini. Bir de Allah rızasında ara geleceğini. Boşanmayı aklından çıkar. Boşanmak kime çözüm olmuşta sana olacak. Eşini cennetlik et, kendin daha üstte cennet makamları elde et.’Karı koca birbirini cennete götürür, karı koca birbirini cehenneme götürür’, diyen efendimizin şefaatini ikiniz için de iste.

İbadetlerine dikkatle devam edersen, Safiye gibi en kısa sürede düzlüğe çıkarsın. Allah dualarını reddetmez, rahmetiyle seni de sarar, sarmalar inşaallah.
Gecen, gündüzün hayır olsun.

Yayınlanma tarihi: 9 Eyl 2018, 17:41