Zikir değişti.

Kalpteki Işık dedi ki:

Selam es selame.
Hocam An içinde An Zaman içinde Zaman…
Yaşadım bilirim. Farklı boyutu gezmenin ve o boyutta yaşanılanlar gerçekten farklı.
Ki bunuda geçmişte size yazmıştım.
İnsanoğlu yaşamadıkça bilmiyor.
Mesela başka boyut yok sanıyor.
Örneklendirecek olursak: kişi zikir halinde hooop birden başka bi yerde buluyor kendini.
Orda günlerce aylarca hatta yıllarca kalıyor.
Sonra birden geri geliyor.
Önce bir şok hali… Bir bakmış daha 5 dakika bile geçmemiş.
Hakeza rüya da öyle değilmi? En uzunu 6 saniye derler. Ancak rüyayı yaşayan bilir bazen ömründen ömür gider korkudan bazende mutluluktan hiç bitmesin ister.
Yine ölümde öyle. İnsan son sanıyor ama yeni bir boyut.
“Elhamdülillahi Rabbil Alemin” deriz. Allah alemlerin rabbidir. Bildiğimiz alemler neler? İnsan, hayvan, melek, cin, bitki. Ee gerisi? Bir sürü boyut bir sürü gezegen uzatırda uzatırız.
Bu sırra sizden sonra vakıf olan Erhan kardeş vardı.Oda ne oldu nerdedir bilmem Allah selamet versin kendisine.
Sonra bende vakıf oldum. Ama bir okadarda korktum. Her insanın dayanilme skalası farklı çünkü.
Allah dağına göre kar veriyor değilmi hocam…
Eskiden sizi yargılarken şimdi size hak veriyor buluyorum kendimi.
O sakallar saçlar… Boşuna ağarmamış diyorum hep.
Aynada baktımda benimde sakallar başladı ağarmaya hocam 🙂
En güzelide gösterilen herşeyi yaşamam oldu biliyormusunuz.
Kim olduğumu biliyorsunuz.
Elimi üstünüzden hiç çekmedim.
Bu şekildede olsa burdayım.
Ha bir müjde vereyim size. Alperen anneden haber alacaksınız.
İnşallah iyi olur ama ben iyi olduğunu sanmıyorum. İşi zor.
Rabbim sabır versin. SİZİNDE işiniz zor.

Betimlenen savaşa daha var 2030 dan sonra. Malesef siz o dönemde aramızda olamayacaksınız (bunu size defaatle yazdım. Ama sizden öğrendiklerimle yola devam edeceğim).Ama bir yerlerden bizi izleyeceksiniz.Özellikle beni…

Ayşe kardeşimizin yazısı harika.
Bağlantısının sürekli kopma sebebi evhamları. Nasıl yani? Der gibi olacaksınız. Korkuyor. Yanlış yapmaktan korkuyor.Bir noktayı dahi yanlış yazmaktan korkuyor.
Halbuki tam teslimiyet gösterse inanılmaz şeyler olacak tıpkı tamda şuanda bana olanlar gibi 🙂 Ayşe kardeşimize bunları yazdıran görevliyi görmem gibi 🙂 bu hale okadar alıştımki. Kaç senedir o soğukluk, o birden titreme, ışık patlamaları, emreden ses! (şu anda yazmamı isteyen ses..) hadi gelde yazma…

Sizin gece uykulardan uyandırıldığınız, çapaklı gözlerle bilgisayar başına geçmeniz gibi.
Hadi geçmede görelim değilmi hocam 🙂

Bir örnekle yazımı sonlandırayım.
Bir arkadaşım vardı.
Sürekli sorular sorardı. Din ile zikir ile alakalı. Cevap verirdim. Neyse muhabbeti bitirdikten sonra bir ses gelirdi. “Sana soru soracak derhal git cevap ver” diye. Kendiside defaatle şahit olmuştur bu duruma çok şaşırırdı. Sor derdim ona sor…
Cevap vereyimde rahat edeyim diye.

Öyle işte hocam.
Bu yazının içinede sadece sizin anlayabileceğiniz şeyler ekledim bir iki tane.

Bu yol öyle bir yolki…bayrağınız emin ellerde.

Selam ve dua ile.