Kız İsimleri, En Güzel Kız İsimleri ve Anlamları

Kız İsimleri, En Güzel Kız İsimleri ve Anlamları

Ne mutlu size, güzel bir kızınız oldu. Peki şimdi Prenses’inize ne isim koyacaksınız… Kız bebeğiniz için isim araştırmaya başladınız ancak hala karar veremediyseniz bu yazımız size bazı güzel fikirler sunabilir. 2020 yılında en çok kullanılan kız isimleri bu başlık altında sizler için derledik. Farklı, modern, gelenekçi özel anlamları olan ve popüler kız bebek isimleri arasından en hoşunuza gideni bulmanızda size yardım edebilmeyi umuyoruz.  İşte en güzel kız isimleri!

• AÇELYA: Fundagillerden çok renkli çiçekler açan bitki
  AÇILAY: Ay`ın şekilleri, yansıması
  ADAL: Ün kazan
  AFET: Ortalığı birbirine katacak kadar güzel kadın
  AFİFE : Namuslu, namusuna çok düşkün olan
  AFİTAP : 1.Güneş. 2. Çok güzel, parlak yüzlü kadın
  AĞÇA: Temiz, saf
  AHENK: Uyum
  AHSEN: Çok güzel, olağanüstü güzel
  AHU: Ceylan, karaca 2.Çok güzel,ince,zarif kadın.
  AHUCAN: Çok güzel dost.
  AHUEDA:Nazlı güzel.
  AHUELA:Çok güzel gözlü.
  AHUGÜL: Çok güzel.
  AHUGÜZAR:Becerikli güzel.
  AHUNAZ: Nazlı güzel,
  AHUNİSA:Çok güzel kadın.
  AHUNUR:Göz kamaştıran güzelliğe sahip olan.
  AHUSE: Coşkulu güzellik
  AHUŞEN:Güzel ve neşeli.
  AJDA:Filiz,sürgün. Çok genç.
  AJLAN: Hızlı, çabuk, telaşlı
  AKASYA: Güzel kokulu bir süs bitkisi
  AKEL: Eli uğurlu anlamında
  AKGÜN: Parlak gün, uğurlu gün, ışıklı gün
  AKSEV: Aydınlığı sev,ışık saç
  AKSU: Anadolu`da değişik boylarda bir çok akarsuyun adı
  AKŞIN: Beyaz tenli kadın
  AKTAN: Ak renkli tan; Kutlu tan, uğurlu tan
  ALA: Ela karışık renkli, alaca; Benekli; Tam olgunlaşmamış, yarı olmuş
  ALAGÜL: Çok renkli gül.
  ALÇİÇEK: Kırmızı çiçek.
  ALÇİN: Kızıl renkli küçük bir kuş
  ALEDA: Nazlı, kaprisli
  ALEV: Yanan cisimlerin görüntüsünü tarif etmek için kullanılan bir kelime
  ALEYNA: Bizim üzerimize olsun
  ALGIN: Birine gönül vermiş, vurgun, tutkun
  ALGÜL: Kırmızı gül. Gül kırmızısı
  ALIM: Gözü gönlü çeken nitelik, çekicilik, gönül çelen güzellik, albeni
  ALKIM: Gökkuşağı
  ALKIZ: Kırmızı yanaklı,sağlıklı kız.
  ALTIN: Yüksek değerli bir maden
  ALYA: Yüksek yer, yükseklik, gök
  AMİNE: Yüreğinde korku olmayan.
  ANDAÇ: Anılar, hatıralar
  ANIL: Başkaları tarafından sözün edilsin
  ANKA: Kaf Dağı`nda bulunduğu söylenen masal kuşu
  ARIN: Arı, katışıksız, temiz, kirden uzak
  ARKIN: Yavaş, ağır, sakin
  ARMAĞAN: Hediye, ödül
  ARNİSA: Çok namuslu kadın
  ARSEN: Kurtuluş, özgürlük
  ARSU: Su kadar berrak
  ARSUN: Yüreğindeki temizliği yansıtan
  ARZU: Herhangi bir şey için duyulan aşırı istek
  ARZUCAN: Candan isteyen.
  ARZUGÜL: İstenilen,beğenilen gül.
  ARZUM: İsteğim,dileğim,hevesim.
  ARZUNAZ: Naz yapan,
  ASALBİKE: Gerçek hanım, gerçek güzel
  ASEL: Bal, Cennetteki dört sudan biri
  ASENA: Dişi kurt, güzel kız
  ASLI:Temelli,köklü. Bir şeyin benzeri.
  ASLICAN:Özü can gibi sevgili
  ASLIHAN:Han soyundan gelen.
  ASLIM: Özü geçmişe ait
  ASLINAZ:Nazlı olması geçmişinden gelen.
  ASLINUR:Nur saçan bir geçmişi olan.
  ASLISU:Geçmişi su gibi berrak ve temiz olan.
  ASU: Azgın, huysuz,isyan eden. Afacan.
  ASUDE: Rahat, huzur içinde olan
  ASUELA: Ela gözlü yaramaz
  ASUMAN: Gökyüzü
  ASYA: Dünyanın en büyük kıtası
  AŞINA:Bildik,tanıdık.
  AŞKIM:Sevdiğim,sevgilim.
  AŞKIN: Aşmış, ileri
  AYBEN: Ben ayım anlamında
  AYBENİZ:Ay gibi parlak tenli,ay benizli.
  AYBİKE: Ay gibi güzel kız
  AYBİRGEN: Ay veren
  AYCAN:Ay gibi sevilen,aydınlık can.
  AYÇA: Yay biçimindeki ay,Hilal.
  AYÇAĞ:Ay gibi parlak çağ.
  AYÇAN:Ay gibi aydınlık kişi.
  AYÇİÇEK: Gün çiçek
  AYDA: Dere kıyılarında yetişen bir bitki
  AYDAN: Güzelliğini aydan almış,ay gibi parlak ve güzel
  AYDENİZ: Hem ay, hem de deniz
  AYDONAT: Işık donat, parlaklık donat anlamında
  AYEVİ: Ay çevresinde oluşan ışık çemberi
  AYGEN: Gönül arkadaşı
  AYGÖNÜL:Güzel gönüllü.
  AYGÜN: Hem ay, hem gün
  AYKAL: Ay gibi parlak ve ışıklı kal
  AYKIZ: Ay+Kız
  AYKUT: Kutlu ay, uğurlu ay
  AYLA: Bazı yıldızların ve ayın etrafındaki ışık çemberi
  AYLAN:Ay gibi güzel değerlere sahip olan.
  AYLİN: AYLA ile aynı anlamdadır
  AYNUR:Ay ışığı
  AYPERİ:Ay ve peri gibi çok güzel.
  AYSAR: Ayın evrelerine göre huyu değişen kimse
  AYSEL:Ay gibi olan güzelliğiyle nam salmış olan
  AYSEMA:Ay gibi parıldayan yüz.
  AYSEREN:Güzelliğini gözler önüne seren.
  AYSIN: Sen aysın, ay kadar güzelsin
  AYSU: Ay gibi parıltılı ve su gibi berrak.
  AYSUN:Ay gibi ışıltılı ve güzel.
  AYŞE: Rahat ve huzur içinde yaşayan
  AYŞEGÜL:Güller içinde mutlu yaşayan.
  AYŞEN: Neşeli,gülen,aydınlık.
  AYŞENUR: Ayşe+Nur
  AYŞIL: Ay ışığı
  AYŞİM,AYŞİN: Darlak ışık saçan.
  AYTEN:Güzel bir tene sahip olan.
  AYTU:Aya benzeyen tuğlu.
  AZİZE:Saygın,sevgili,kutsal.
  AZRA: Üstünde hiç yürünmemiş kum; Yeni yetme kız
  Adalet : Doğruluk, zulmetmeme, haksızları terbiye.
  Adniye : Salih, Cennetlik.
  Afitab : Güneş ışığı.
  Ahu : Ceylan, maral.
  Aişe : Bolluk içinde rahat yaşayan.
  Amine : Korkusuz.
  Arzu : İstek, hasret. İstenilen beğenilen kadın.
  Asiye : Direk, acılı kadın.
  Aslı : Temelli, köklü.
  Aslıhan : Han soyundan olan.
  Asuman : Gök, gökkubbe, sema.
  Atiye : Bağış, verme, iyilik.
  Atıfet : Bir sebebi bulunmadan duyulan sevgi.
  Ayfer : Ay ışığı.
  Ayla : Kadın, eş hanım.
  Aylin : Ayın çevresinde görülen ışıklı daire, hale.
  Aynur : Ay gibi parlak.
  Ayperi : Peri gibi güzel.
  Ayten : Ay gibi parlak renkli.
  Ayşegül : Güleç, gül gibi renkli, canlı ve rahat ömür süren.
  Ayşen : Neşeli, parlak, sevimli.
  Azimet : Gidiş. Takva yolunu seçen.
  Azra : Bakire.

• BADE: Aşk, kutsal sevgi
  BAHA: Değerli, kıymeti çok
  BAHAR: Yazla kış arasında olan mevsim. Güzellik,gençlik çağı.
  BAHARGÜL:Bahar gülü.
  BALA: Yavru çocuk
  BALCA: Bal gibi, bala benzer
  BALIN: Yar, sevgili
  BALKIN: Pırıldayan, parlak
  BALKIZ: Bal kadar tatlı kız
  BANU: Prenses; Hanımefendi. Yeni evli gelin.
  BANUHAN:Hatun hükümdar.
  BAŞAK: Ekinlerin tanelerini taşıyan baş kısmı
  BEDİZ: Resim, tasvir, süs, bezek
  BEGÜM: Hanım; Kadın hükümdar.
  BEHİN: İyinin iyisi
  BEHİYE:Güzel.
  BELDE: Memleket, şehir, kasaba
  BELEMİR: Peygamber çiçeği olarak biliniyor. Açtığı kokusunun dağılmasıyla anlaşılan gizli çiçek anlamında
  BELEN: Bel, geçit; İki dağ arasından geçen yol
  BELFÜ: Kar tanesi
  BELGİ: İşaret
  BELGİN: Kesin ve eksiksiz belirlenen
  BELGÜN:Aydınlık gün.
  BELİN:Korku ile şaşkın şakın bakmak.
  BELİZ: İşaret, iz; alamet
  BELKIS:Efsaneye göre Hazreti Süleyman aleyhisselam zamanındaki Saba melikesinin adı.
  BELMA:Uysal,sakin.
  BELUR:Billur,billurdan olan.
  BENAN: Parmak uçları
  BENAY: Ben ayım, ay gibiyim
  BENEK: Namuslu kadın
  BENGİ,BENGÜ: Ölümsüz, sonsuz
  BENGİSU: Ölümsüzlük suyu
  BENGÜL:Gül gibi.
  BENİZ: Yüz
  BENNUR:Işık saçan.
  BERGÜZAR: Anılmak için verilen şey, andaç
  BERİA: Olgunluk ve güzelliğiyle üstün olan sevgili
  BERİL: Zümrüt
  BERİN,BERRİN: En yüksek, en ulu anlamında
  BERKE: Zerdali, kayısı. Kamçı, değnek
  BERNA: Bağlı, bağlanmış; Genç, körpe, delikanlı
  BERRAK: Duru
  BERRAN: Keskin, kesici
  BESİME:Sevimli,güler yüzlü.
  BESİSU: Bitkilerin damarlarında dolaşan besleyici su
  BESTE: Bir müzik parçasını oluşturan ezgilerin tümü
  BESTEGÜL:Gül kadar güzel ve duygulu.
  BESTENİGAR: Türk müziğinde bileşik bir makam
  BETÜL,BETİL: Erkeklerden çekinen namuslu kadın, Hazreti Meryem ve Hazreti Fatma`nın diğer isimleri
  BEYZA: Çok beyaz, lekesiz
  BİGE:Evlenmemiş,çocuk doğurmamış olan. Sultan.
  BİHTER: Daha iyi, en iyi
  BİKE: Evlenmemiş, çocuğu olmamış kadın
  BİLCAN:Bilgili dost.
  BİLGE: Çok bilgili ve bilgisini yararlı kullanan kişi
  BİLHAN: Çok bilgili
  BİLLUR: Pek duru, pürüzsüz
  BİLNAZ:Çok naz eden.
  BİLNUR:Bilge kişi.
  BİNAY:Öylesine güzel ki bin ay eder.
  BİNGÜL: Gülü bol; Gül bahçesi
  BİNNAZ: Çok nazlı,cilveli,kaprisli.
  BİNNUR:Çok ışıklı, ışığı gür
  BİRAY: Ay gibi tek, eşsiz
  BİRBET: Yüzü benzersiz
  BİRGEN: Yalnız, yalnızlığa alışkın
  BİRİCİK: Bir tane, tek, emsalsiz
  BİRGÜL: Tek ve güzel bir gül.
  BİRSEN: Yalnız sen
  BİRSU:”Bir içim su” denilebilecek kadar güzel olan.
  BUKET: Çiçek demeti
  BURCU: Güzel koku, ıtır
  BURÇAK: Bir bitki
  BURÇİN: Dişi geyik
  BUSE: Öpücük
  BÜGE:Bent,su benti.
  BÜŞRA: Müjde, sevinçli haber
  Banu : Ev kadını.
  Begüm : Saygı değer kadın, hanım.
  Behiye : Güzel, alımlı kadın.
  Benan : Parmakla gösterilecek kadar güzel.
  Bengi : Sonsuz, tiryaki.
  Berat : Yapılan hayırlı bir iş yüzünden affetmek üzere verilen karşılık.
  Beren : Kuzu.
  Berin : Manen çok yüksek, yüce yaradılışlı.
  Berire :İhsan sahibi, sadık.
  Berna : Genç, cesur, civan.
  Besamet : Güler yüzlü.
  Betigül : Gül gibi kokan mektup.
  Betül : Erkeklerden çekinen, ibadete düşkün, namuslu ve çok temiz kadın. Hazret-i Fâtıma ve Hazret-i Meryem`in ünvanı.
  Beyhatun : Hakanın hanımı.
  Beylem : Çiçek demedi, buket, sunuş.
  Beyza : Çok beyaz, çok temiz, parlak.
  Bilge : Bilgisiyle davranışları birbirine uyan.
  Bilgehatun : Derin bilgi sahibi kadın.
  Binnaz : Çok nazlı.
  Birgül : Tek ve benzersiz gül.
  Buket : Demet, çiçek demedi.
  Burc : Taze dal, filiz.
  Burçin : Dişi geyik.
  Burcu : Güzel kokan.
  Büşrâ : Müjde, sevinç, hayırlı haber. Acele, çabuk.

• CAHİDE:Çalışıp çabalayan.
  CANAN: Gönülden sevilmiş, yar.
  CANAY:Ay gibi temiz.
  CANDAN: İçten, gönülden
  CANDAŞ: Candan, değerli dost
  CANEDA: İçten, sevimli kişi
  CANEL:İçten,candan uzatılan dostluk eli.
  CANFEZA: Müzikte bileşik bir makam
  CANKIZ: Sevilen, sevimli, şirin kız
  CANKUT: Sevimli, cana yakın
  CANSEL:Hayat veren su.
  CANSIN:İçten,gönüldensin.
  CANSU: Can suyu. Hayat veren su.
  CAVİDAN:Sürekli,kalıcı olan,sonsuz.
  CELİLE:Büyük,ulu.
  CEMİLE:Hatır hoşluğu için yapılan hareket.
  CEMRE: Ateş parçası, kor; Şubat ayında bir hafta arayla hava, su ve toprakta oluştuğu sanılan sıcaklık yükselişi
  CENNET:Çok güzel yer. İyilik yapanların,günahsızların öldükten sonra mutluluğa kavuşacaklarına inanılan yer.
  CEREN: Çok hızlı koşan, gözlerinin güzelliğiyle ünlü, ince bacaklı, zarif hayvan; ceylan
  CEVHER:Bir şeyin özü. Güç,enerji.
  CEVZA: İkizler burcunun eski adı
  CEYDA: İnce-uzun boyunlu ve güzel
  CEYLAN: Süzgün ve tatlı bakışlı. Yapısı ince ve uyumlu olan. Gözlerinin güzelliğiyle ünlü zarif,ince bacaklı memeli.
  CİHANBANU: Dünya hükümdarı.
  CİHANNUR:Alemi aydınlatan nurlu ışık.
  Cânân : Sevgili, dilber, gönül verilen. Tasavvufta Allah.
  Cangül : İç açıcı.
  Cavidan : Sonsuz, ölümsüz, ebedi.
  Ceyda : Yararlı, herkese iyilik yapan.
  Ceylan : İnce biçimli, güzel gözlü bir geyik cinsi.
  Cihanfer : Cihanı aydınlatan çok güzel kadın.

• ÇAĞ: Belirli bir özellik göz önünde bulundurularak ele alınan zaman dilimi
  ÇAĞDA: Yeni bir çağa adım atılmış
  ÇAĞIN: Şimşek, yıldırım
  ÇAĞLA Badem, kayısı,erik gibi yemişlerin olgunlaşmamış hali
  ÇAĞRI: Davet. Doğan kuşu. Mavi hareli göz.
  ÇAKIL: Su yataklarında sürtünmeyle yuvarlaklaşmış küçük taşlar
  ÇEVREN: Gökyüzünün yerle bitişik gibi görünen kenarları, ufuk
  ÇIĞLIK: İnce ve keskin bağırış.
  ÇİÇEK: Bir bitkinin değişik renklerle bezenmiş kokulu bölümü
  ÇİĞDEM: Akdeniz çevresinde yetişen çok renkli kır bitkisi
  ÇİLAY:Ayın üzerinde beliren açık renkli lekeler.
  ÇİLEN:Hafif yağan yağmur,çisenti.
  ÇİSE(M): Hafif yağan yağmur(um)
  ÇİSİL: İnce ince yağan yağmur
  ÇOLPAN: Çoban yıldızı

• DAMLA:Çok küçük miktarda su. Çok az.
  DALGA: Hareketli su kütlesi; Denizin rüzgarlı havada kabarıp kıyıya sürüklenmesi
  DEFNE: Yaprakları güzel kokulu, yaz-kış yeşil olan bir bitki
  DEMET: Çiçek bağlamı, deste
  DEMİ:Kadife,şeftali gibi şeylerin üzerinde bulunan ince tüy
  DENİZ: Yeryüzünün çoğunu örten engin su
  DEREN: Toplayan, düzenleyen, pekiştiren
  DERİN: Sığ olmayan
  DERYA: Büyük deniz anlamında
  DERYANUR:Bilgisiyle ışık saçan.
  DESEN: Çiçek, çizgi gibi süs şekilleri
  DESTE:Bağlam,demet.
  DESTEGÜL: Mevlevi dervişlerinin giydiği ince kumaştan yelek. Bağlanmış gül demeti.
  DEVİN: Hareket, kımıldanış
  DEVİNSU:Suyun ritmik hareketleri. Akarsu.
  DEVRİN:Bir kişi veya olayın gündemde olduğu tarih dönemi.
  DİCLE: Bir nehir adı. Ulu ırmak.
  DİDAR:Güzel yüz. Görme.
  DİDE: Göz, göz bebeği
  DİDEM: Gözüm gibi sevdiğim, sevgilim
  DİLA:Gönlümü çalan.
  DİLAN:Gönüllerce olan,yürekler dolusu.
  DİLARA: Gönül alan, gönül okşayan.
  DİLAY: Gönle ışık saçan, ay kadar güzel
  DİLBER:Gönlü yakan güzel. Alımlı güzel kadın.
  DİLDAR: Gönlü baskı altında tutan sevgili
  DİLDE: Ünü her tarafa yayılmış, herkesin konuştuğu, herkesin dilinde olan kimse
  DİLEK: İstek, rica,arzu.
  DİLEM: Gönül ilacı
  DİLER: Dilemek eyleminden
  DİLHAN: İçten ve yürekten konuşan
  DİLNİŞİN: Gönülde yer tutan,hoş,güzel
  DİLRÜBA: Gönlü şen,dertsiz
  DİLSEREN:Hatiplik yeteneğini gözler önüne seren.
  DİLSU: Dil+Su
  DİLŞAH: Gönül şahı,sevgili,sultan.
  DİNİZ:Sakin,dingin.
  DOĞA: Yaradılış ve yapı özelliklerinin tümü; Tabiat
  DOĞANGÜN: Doğmakta olan gün
  DOĞAY: Ayın yeni doğuş hali
  DOĞU: Güneşin doğduğu ana yön
  DOLUNAY:Ayın tam yuvarlak olduğu an
  DORA: Doruk, zirve
  DURUGÜL:Gül gibi temiz olan.
  DUYGU: Kişi, olay ve nesnelerin bireyin iç dünyasında uyandırdığı izlenim
  DUYGUN: Duygulu,hassas,hisli kişi.
  DUYGUNİSA: Duygulu,hassas kadın.
  Derya : Deniz, çok bol, pek çok.
  Destegül : Gül demeti, çiçek buketi.
  Dicle : Büyük ırmak. Irak`ta denize dökülen bir nehir.
  Didar : Yüz, çehre, suret, görüş, göz, görme gücü.
  Dilara : Gönül alıcı, sevgili.
  Dilber : Güzel, sevgili, gönül çekici.
  Dilbeste : Gönül bağlamış, âşık.
  Dildade : Gönül vermiş, düşkün, tutkun.
  Dildar : Gönlü hüküm altında tutan sevgili.
  Dilrüba : Gönül kapan, herkesi kendine bağlayan.
  Dilsafa : Gönlü ferah kedersiz.
  Dilşad : Gönlü sevinçli, yüreği şen.
  Dilşikâr : Gönül avlayan, kendine bağlayan.
  Dürdane : İnci tanesi, inci serpen.

• EBRU:1.Keman kaş. 2.Bulut rengi. 3.Bir sanat dalı
  ECE: Kraliçe. Güzel kız,kadın.
  ECEGÜN: Çok güzel bir günde doğan
  ECEM: Kraliçem, sevgili kraliçe anlamında
  ECENAZ:Nazlı güzel.
  ECESU:Su gibi berrak ve güzel.
  ECMEL: Çok güzel
  EDA: Naz, cilve. Davranış,tavır. Verme,ödeme. (Namaz için)kılma,yerine getirme. Üslup.
  EFİL:Rüzgar,dalgalanma.
  EGE: Türkiye`nin batısında yer alan deniz
  ELANAZ:Ela gözlü,nazlı güzel.
  ELANUR:Ela gözleriyle nur saçan.
  ELÇİN: Deste, tutam
  ELİF: Kibar, narin yapılı, ince-uzun boylu kız.
  ELİFE:Tutku,istek,alışılan şey.
  ELİZ:El izi.
  ELVAN: Renkler,çeşitler.
  EMEL:Arzu,özlem.
  EMET: Bereket, bolluk
  EMİNE: İnanılır,güvenilir.
  ENER: Dağ eteği
  EREM: Cennet
  ERENDİZ: Jüpiter gezegeninin adı
  ERÇİL: Doğru,inanılır,güvenilir kişi.
  ERDA: Beyaz karınca.
  ESEN: Sağlıklı, salim
  ESENGÜL: Rüzgar gibi esen,Gül gibi güzel kokan.
  ESER: Emek sonucu ortaya çıkan ürün, yapıt; Yok olmuş bir nesneden kalan parça
  ESİM: Rüzgar gibi olan.
  ESİN: Sabah rüzgarı
  ESMA: İsimler,adlar. Çok yüksek olan.
  ESMACAN: Adı can olan.
  ESMAGÜL: Adı gül.
  ESMANUR: Adı nur.
  ESNA: Yüksek, yüce. Bir işin yapıldığı an.
  ESRA: En çabuk, çok çabuk
  EŞAY: Ayin güzelliğiyle eşdeğer güzelliğe sahip olan.
  EŞLEM: Selametli, güvenilir
  EVA: Havva. Yaratılan ilk kadın.
  EVİN: Bir şeyin içindeki öz; Buğday tanesinin olgunlaşmış içi, özü
  EYLÜL: Sonbaharda bir ay adı
  EZGİ: Melodi, şarkı, türkü
  EZGİN: Sesi düzenli gelen. Paraca durumu bozuk olan. Çok sıkıntı çekmiş.
  Ebru : Kaş.
  Eda : Tavırları hoş, nazlı.
  Efser : Taç.
  Ela: Sarıya çalar kestane rengi.
  Elif : Arap alfabesinin ilk harfi, dost, tanıdık.
  Emel : Güçlü arzu, umulan şey.
  Erva : Çok güzel, son derece cesur ve yiğit adam.
  Esma : İsmi olan.
  Esra : Gece yolculuğuna çıkan.

• FATMA: Çocuğunu sütten kesen kadın.
  FATMAGÜL: Gül gibi güzel yeni anne olmuş kadın .
  FAZİLET: Erdemli, iyi ahlaklı
  FERAH: Aydınlık, iç açıcı
  FERAHGÜL: Güzelliğiyle neşe saçan.
  FERAHNUR: İnsanın gönlünü ışık saçarak aydınlatan
  FERAY: Ay ışığı, ayın parlaklığı,ışıltı saçması.
  FERCAN: İnsanın ruhuna aydınlık veren bir içtenliğe sahip olan
  FERDA: Gelecek zaman, yarın; Kıyamet
  FERDACAN: İçtenliğini hiç kaybetmeyecek olan.
  FERHAN: Sevinçli, gönlü hoş
  FERİ: Köke değil dallara ait olan. İkinci derecede olan.
  FERİDE: Eşi benzeri olmayan,tek. Çok değerli inci.
  FERİS: Şık,zarif.
  FERİSU: Temizliği ve berraklığıyla ışık saçan.
  FERNUR: Aydınlık,ışık.
  FERSUDE: Eskimiş,yıpranmış,örselenmiş.
  FEYZA: Bolluk, çokluk, bereket. Taşkın.
  FEZA: Boşluk, sinirsizlik; Uzay
  FİDAN: Yeni yetişen ağaç
  FİGEN: Yaralayan, kıran
  FİLİZ: Tohumdan çıkan sürgün. İnce ve güzel vücutlu.
  FİRDEVS: Cennetler. Cennet bahçeleri.
  FİRUZE: Açık mavi renkte, değerli bir süs taşı
  FULYA: Nergisgillerden güzel kokulu sarı bir çiçek
  FUNDA: Çalı ormanı, çalılık; Püskül, tepelik
  FÜRUZAN: Parlayan, parlak
  Fatıma : Kendisi ve nesli Cehennem ateşinden kesilmiş.
  Fazilet : Erdem, iyi huyların ve üstün vasıfların hepsi.
  Ferdiye : Tek ve eşsiz.
  Ferah : Bol, geniş, neşeli, açık.
  Feray : Parlak, aydınlık ay.
  Ferhunde : Uğurlu kutlu.
  Feriha : Sevinçli, ferah.
  Ferihan : Razı, hoşnut, sevinçli.
  Ferişte : Melek.
  Ferzane : Hakim, filozof, bilgin, âlim.
  Figen : Çiçek demeti, gölge eden.
  Fitnat : Zihin açık, çabuk kavrayışlı.
  Firdevs : Sekiz Cennetten biri, altın ve gümüştendir.
  Firkat : Ayrı olan, sevgiden uzak kalan.
  Fulya : Güzel kokulu bir nergis.
  Füruzan : Çok parlak, aydınlık, parlayan, nurlu.
  Füsun : Büyü, sihir, efsun.
  Füsünkâr : Büyüleyici güzel.

• GAMZE: Göz kırpma, gözle işaret; Nazlı bakma; Gülerken bazı kişilerde yanaklarda beliren çukur
  GAYE: Amaç, erek
  GAZAL: Ak geyik, ahu; Geyik yavrusu; Güzel söz (mecazi)
  GAZEL: Konusu daha çok sevgi ve içki olan, manzume; Tek kişinin özel ahenkte okuduğu müzik parçası; Sonbahar vaktinde düşen yapraklar
  GELİNCİK: Yazın kırlarda yetişen parlak kırmızı renkli bir çiçek
  GENCAY: Yeni doğmuş ay; Hilal biçimindeki ay
  GERÇEK: Yakıştırma veya yalanı olmayan
  GİZEM: Sır; Aklın erişemediği çözülemeyen şey
  GONCA: Tam açılmamış çiçek
  GONCAGÜL: Gül goncası.
  GÖK: Yerin göz ile görülebilen ufuklarından başlayarak yukarıda kubbenin içi gibi gözüken sonsuz boşluk; Mavi renk
  GÖKAY: Hem gök, hem ay; Güzel ay
  GÖKBEN: Ben gökyüzü anlamında
  GÖKÇE: Gök mavisi, mavi gözlü güzel
  GÖKÇENAZ: Nazlı mavi.
  GÖKSU: Türkiye`nin çeşitli yerlerinde bulunan akarsuların adı
  GÖKYEL: Kuzeydoğudan esen rüzgar, poyraz
  GÖNEN: Rutubet, yaşlık; Ekilecek toprağın tavlandırılması
  GÖNÜL: İstek, arzu, sevgi.
  GÖNÜLGÜL: Gül gibi zarif bir gönlü olan.
  GÖRKE: Heybetli
  GÖRKEM: Göz alıcı ve gösterişli olma durumu,ihtişam.
  GÖZDE: Çok sevilen, beğenilen nitelikte olan. Çok güzel.
  GÖZDEM: Beğendiğim,sevdiğim,saydığım,bitanem.
  GÖZDENAZ: Nazlı güzel.
  GÖZDENUR: İnsanlara vermiş olduğu iç huzurla herkesin beğenisini kazanan.
  GÖZEN: İlgi çekici, samimi; Sulak yer; Pınar
  GÜHER: Cevher
  GÜL: Gülgillerin örneği olan bitki ve bunun çiçeğine verilen ad; Gülmek eyleminden gül
  GÜLAL: Gülün kırmızısı gibi güzel.
  GÜLAY: Gül gibi güzel, ay gibi aydınlık olan.
  GÜLBAHAR: Ebru yapmakta kullanılan koyu kırmızı toprak rengi
  GÜLBEN: Gül yüzlü,gül gibi beni olan.
  GÜLBİN: Gül fidanı, gül yetişen yer.
  GÜLCAN: Gül gibi güzel kişi.
  GÜLCE: Gül gibi.
  GÜLÇİÇEK: Her yönüyle güzel olan.
  GÜLÇİN: Gül toplayan, gül seven.
  GÜLDEN: Güle ilişkin, gülden yapılmış. Gül soluklu.
  GÜLEDA: Gül gibi güzel ve nazlı.
  GÜLEN: Güleç yüzlü, mutlu anlamında
  GÜLENAY: Güleç ay, gülümseyen ay; Ay gibi gülümseyen güzel
  GÜLFEM: Ağzı gül gibi olan
  GÜLFER: Zarifliği ve güzelliğiyle göz kamaştıran.
  GÜLGEN: Güler yüzlü
  GÜLGÜN: Gül renkli; Gülen, gülümseyen
  GÜLHAN: Gül kadar çok sevilen, han, hakan
  GÜLİN: Güzel,zarif.
  GÜLİNAZ: Nazlı,güzel.
  GÜLİSTAN: Gül bahçesi
  GÜLİZ: Gül yetiştiren
  GÜLİZAR: Al yanaklı, gül yanaklı; Alaturka müzikte bir bileşik bir makam
  GÜLNİHAL: Gül fidanı.
  GÜLNİSA: Gül gibi kadınlar anlamında
  GÜLNUR: Işık saçan güzellik.
  GÜLPERİ: Gizemli gül, saklı gül.
  GÜLRİZ: Gül saçan
  GÜLRU: Gül yüzlü, gül yanaklı
  GÜLSANEM: Çok güzel kadın.
  GÜLSELİ(N): Coşkulu bir güzelliğe sahip olan.
  GÜLSU: Gül ve su gibi güzel
  GÜLSÜN: Yaşam boyu yüzü gülsün anlamında
  GÜLŞAH: Gül dalı; Güzelliğiyle ün salmış olan
  GÜLŞEN: Gül bahçesi
  GÜLTEN: Gül tenli, vücudu gül gibi
  GÜN: 24 saatlik zaman dilimi; Güneşin yeryüzüne gönderdiği ışık; Güneş, yaşam
  GÜNAL: Işık al, ışıklı ol
  GÜNAN: Doğumuyla sevinç getiren; Anılan gün
  GÜNAY: Hem gün, hem ay
  GÜNÇİÇEK: Ay çiçek
  GÜNDEN: Güne ilişkin, güneşe ilişkin; Güneşten bir parça
  GÜNDÜZ: Günün aydınlık bölümü
  GÜNEŞ: Çevresindeki gezegenlere ısı ve ışık veren büyük gök cismi
  GÜNEY: Her zaman güneş gören, güneşli yer; Bir yön
  GÜNHAN: Oğuzhan`ın altı oğlundan biri
  GÜNNAZ: Nazlı kişi.
  GÜNNUR: Güneş gibi ışık saçan.
  GÜNSU: Gün gibi aydınlık, su gibi berrak
  GÜRAY: Bol ışıklı ay, güçlü ay
  GÜRDAL: Güçlü dal, sık dal
  GÜVEN: Güvenmekten, yürekli ol anlamında
  GÜZ: Sonbahar
  GÜZEL: Hoşa giden,hayranlık uyandıran
  GÜZİN: Seçilmiş, seçkin. Beğenilen.
  GÜZÜN: Güz mevsiminde olan
  Gazal : Geyik, ceylan, ahu.
  Gönül : Kalb.
  Gözde : Göze girmiş, bir büyüğün sevip beğendiği.
  Gülbanu: Gül hanım.
  Gülberk : Gül yaprağı.
  Gülbin : Gül fidanı, gül dalı, gül bahçesi, güllük.
  Gülbiz : Gül saçan, gül serpen.
  Gülçehre : Gül yüzlü, yüzü gül gibi hoş.
  Gülcemal : Yüzü gül gibi güzel.
  Gülçiçek : Gül gibi taze, çiçek tazeliği taşıyan.
  Gülçin : Gül toplayan, gül derleyici.
  Güldemet : Gül buketi, gül demeti.
  Gülendam : Gül gibi ince, uzun, güzel vücutlu.
  Güleser : Yüzünde gülümseme eksik olmayan.
  Gülfam : Pembe, gül renginde.
  Gülfem : Gül dudaklı, gül ağızlı.
  Gülfer : Gül gibi parlak.
  Gülfeşan : Gül saçan.
  Gülfidan : Gül gibi genç.
  Gülhiz : Gül yetiştiren.
  Gülistan : Gül bahçesi, güllük.
  Gülizar : Gül yanaklı.
  Gülnar : Katmerli ve büyük gül, büyük çiçek.
  Gülnaz : Gül gibi ince ve narin, nazlanan.
  Gülsima : Gül yüzlü.
  Gülsüm : Yüzü dolgun. Ümmügülsüm: Gülsümün annesi.
  Gülter : Yeni açılmış gül.
  Gülşen : Gül bahçesi, gülistan.
  Güzide : Seçkin, seçilmiş, seçme.

• HABİBE: Sevgili,seven dost.
  HALE: Ayın çevresindeki ışık halkası.
  HALENUR: Kutsal ışık
  HANDAN: Güleç, sevinçli,şen şakrak.
  HANDE: Gülüş,gülme. Açılma. Eğlenme.
  HANİFE: Allah`ın birliğine inanan; Hazreti Muhammed aleyhisselam zamanından önce tek yaradana inanan
  HARİKA: Sıradanlığın üstündeki nitelikleriyle insanda hayranlık uyandıran
  HASİBE: Değerli,soyca temiz,soylu.
  HASLET: Doğuştan gelen güzel huy
  HAVVA: Yaratılan ilk kadın.
  HAYAL: Varmış, olmuş gibi zihinde canlandırılan imge, görüntü
  HAYAT: Ömür, yaşam
  HAZAL: Kuruyup dökülen ağaç yapraklarının güzelliği
  HAZAN: Sonbahar
  HAZAR: Barış
  HEVES: Bir şeye duyulan istek
  HELİN: Yuva
  HİCRAN: Ayrılık,bir yerden ayrılmak. Ayrılığın sebep olduğu dayanılmaz acı.
  HİLÂL: Ayın yay biçimindeki görünüşü,yeni ay,ayça.
  HİLDE: Kurtulmak, yükselmek, ilerlemek
  HOŞSEDA: Hoşa giden ses
  HÜLYA: İnsanın kurduğu tatlı düş;
  HÜMA: Efsanelerde geçen, yere konmayıp sürekli gökte kaldığına inanılan cennet kuşu
  HÜMEYRA: Kızıllık, pembelik
  HÜNER: İnce ve şaşırtıcı ustalık
  HÜRREM: Sevinçli, güler yüzlü
  HÜSNA: Pek çok güzel
  Hacer : Taş, kaya parçası.
  Hatice : Erken doğan kız çocuğu.
  Hale : Ayın çevresinde görülen ışık halkası.
  Halenur : Işıklı, aydınlık daire, hale.
  Hamiyet : Milli onur ve haysiyet.
  Handan : Gülen, şen.
  Hande : Gülen, alay eden.
  Harika : Tabiat dışı meydana gelen fevkalade olay.
  Hasna : Çok güzel kadın.
  Haver : Gün doğusu, ortak.
  Havle : Güçlü, kuvvetli, takatlı, kudretli.
  Havva : Bir şeyin kıvamı, olgun. Hazret-i Ademin hanımı.
  Hayrunnisa : Kadınların hayırlısı, iyisi.
  Hediye : İkram olarak verilen şey.
  Hicran : Ayrılık, ayrılığın verdiği unutulmaz acı.
  Hicret : Bir ülkeden başka birine göç etmiş olan.
  Hilâl : Yeni ay.
  Hoşeda : Davranışı hoş, hareketi güzel.
  Hoşendam : Boyu posu güzel, görünümü düzgün.
  Hoşkadem : Güzel ayaklı, uğurlu.
  Hoşneva : Güzel sesli.
  Hoşnigar :Tatlı, güzel bakışlı.
  Huban : Güzeller. Güzel olan.
  Huri : Cennet kızı gibi güzel.
  Huriye : Çok güzel.
  Hülya : Kuruntu, hayal.
  Hümeyra : Küçük kırmızı. Hazret-i Âişe’nin ünvanı
  Hürrem : Taze, şen şakrak, sevinçli. Güler yüzlü.
  Hürriyet : İradesine göre karar veren. Kendine ve başkasına zarar vermeyecek şekilde serbest.
  Hüsnâ : En güzel, pek güzel.
  Hüsnügül : Gül gibi güzel.
  Hüveyda : Apaçık, belli, besbelli.

• ILGAZ: Atın dört nala koşması. Hücum,akın.
  ILGIM: Serap
  ILGIN: Beyaz ya da pembe, çiçekli, çok hafif yapraklı bir ağaççık (genellikle küçük akarsu kıyılarında bulunur)
  ILGIT: Esinti ve akış için kullanılan yavaş yavaş anlamında
  ILIM: Uzlaşmacı yumuşaklık
  IRMAK: Akarsuların en büyüğü
  IŞIK: Cisimleri görmeyi, renkleri ayırt etmeyi sağlayan fiziksel enerji. Aydınlık,nur.
  IŞIL: Pırıltı, parlaklık, ışık, aydınlık
  IŞILAY: Işıltılı ay, parlayan ay
  IŞILTI: Parıltı,titrek ışık.
  IŞIN: Bir kaynaktan belli bir doğrultuya giden ışık çizgisi
  IŞINBIKE: Aydınlık saçan kadın.
  ITIR: Güzel koku; El ve yüze sürülen çiçek özü, esans

• İCLAL: Ağırlama,ikram. Büyüklük,ululuk.
  İDİL: Kır yaşamı içinde aşk konusunu işleyen kısa şiir; Volga ırmağına Türkler`in verdiği ad
  İDİLSU: Su için yazılmış şarkı.
  İLAYDA: Su perisi
  İLBÜKE: İlbey hanımı, seçkin hanım
  İLCAN: Ülkenin canı,sevdiği.
  İLGİ: İki şey arasındaki ilişki; Bir şeye duyulan merak; Eğilim
  İLGİN: Yabancı,gurbette yaşayan.
  İLGÜN: Ülke güneşi. Başkaları,yabancılar.
  İLKAY: Ayın ilk hali.
  İLKBAHAR: Yılın ılık mevsimi
  İLKCAN: İlk doğan çocuklara verilen ad.
  İLKE: Temel alınan düşünce, kural
  İLKGÜZ: Eylül ayı
  İLKİM: İlk çocuğum anlamında
  İLKİN: İlk çocuklar için kullanılan adlardan. Önce,öncelikle.
  İLKNUR: İlk ışık
  İLKYAZ: İlkbahar
  İLTER: Yurdu koruyan, yurtsever.
  İMRAN: Evine bağlı, evcimen anlamında
  İMREN: İmrenmek fiilinden, görünen şeyi edinme isteği.
  İNANÇ: İnanılan şey
  İNCİ: Süslemede kullanılan, istiridyede yetişmiş değerli madde
  İNCİLAY: Parlama,ışıldama
  İNCİNUR: İnci gibi ışıklı,parlak.
  İPAR: Yüksek dağların kar tutmayan yerlerinde yetişen çiçek
  İPEK: İpekböceği kozasından elde edilen ince, parlak kumaş. Kibar,zarif.
  İREM: Bahçeleriyle ünlü masal kenti
  İREN: Özgür, serbest
  İSMİHAN: Hükümdar ismi
  İYEM: Güzellik,iyilik.
  İZEL: El izi anlamında
  İZEM: Büyüklük, ululuk
  İZGİ: Güzel, adaletli, zeki
  İZİM: Önceden bulunduğum yerde bıraktığım belirti anlamında
  İclal : Saygı ve büyüklük gösteren, ikram eden.
  İffet : Namuslu, helali isteyen, haramdan kaçan.
  İkbal : Baht açıklığı, işlerin yolunda gitmesi.
  İrem : Şeddatın Cennet diye yaptırdığı ünlü bahçe.

• JALE: Çiğ, kırağı. Sabahları otların üzerinde olan su damlaları
  JALENUR: Parlayan,ışıldayan çiğ.
  JANSET : Güneşin Doğuşu (Çerkez ismi)
  JANSELİ : Güneşin Doğduğu Yer (Çerkez İsmi)
  JÜLİDE: Dağınık,karmakarışık.
  Jale : Kırağı, çiğ, şebnem.
  Jülide : Saçı dağınık.

• KADER: Alınyazısı,yazgı. Talih.
  KAİNAT: Var edilen şeylerin hepsi, yaratılanlar
  KAMELYA: Pembe,kırmızı,beyaz çiçekler açan bir süs bitkisi.
  KAMER: 1. ay; Mecazi parlak ve güzel anlamında
  KAMİLE: Tam,eksiksiz. Kemale ermiş. Bilgin,bilgili.
  KAMURAN: İstediğine ulaşmış,mutlu.
  KARACA: Rengi karaya yakın, esmer; Avrupa ve Asya`nın ılıman bölgelerinde yaşayan kısa ve çatallı boynuzlu bir memeli hayvan
  KARANFİL: Kokulu bir çiçek.
  KARDELEN: Kar kalkmadan çiçek açan süs bitkisi
  KARMEN: Parlak kırmızı.
  KAYRA: Yüksek tutulan ya da sayılan birinden gelen iyilik; İhsan, lütuf
  KERİME: Cömert. Ulu,büyük. Kız çocuk.
  KEVSER: Cennette bulunduğuna inanılan su.
  KIVANÇ: Sevinç
  KIVILCIM: Yanmakta olan bir maddeden sıçrayan küçük ateş parçası
  KIZILTAN: Kızıl renk almış tan
  KÖSEM: Sürünün önünden giden,yol gösteren koç. Cildi temiz,pürüzsüz.
  KUĞU: Beyaz tüylü bir su kuşu
  KUMRU: Sevgilisine düşkünlüğüyle bilinen güvercin benzeri bir kuş
  KUMSAL: Kumla örtülü deniz kıyısı
  KUTAY: Kutlu,uğurlu ay
  KUTSAL: Güçlü bir dinsel saygı uyandıran kimse
  KUZEY: Bir yön
  KÜBRA: Büyük, ulu; Büyük önerme
  Kader : Hayrın ve şerrin Allah’tan geldiğine inanan.
  Keriman : Kerimin çoğulu, keremi bol, cömert.
  Kevser : Maddeten ve mânen çok, nesli kalabalık. Cennetteki meşhur havuz.
  Kezban : Ev kadını.
  Kısmet : Talih, nasip, kader.
  Kudret : Kuvvet, takat, güç, varlık, ehliyet, kabiliyet.
  Kutan : Kutlu, kutsal, mutlu.
  Kübra : En büyük en azametli.
  Kündem : İtaatli, saygılı.

• LAL: Parlak, koyu kırmızı renkte olan
  LALE: Çan biçiminde bir çiçek
  LALEHAN: Lalelerin sultanı.
  LALEZAR: Lale yetiştirilen yer,lale bahçesi.
  LAMİA: Parlayan, parlak.
  LATİFE: Yumuşak,hoş,güzel,nazik. Güldüren güzel söz,şaka.
  LEMA: Parıltı,parlayış.
  LEMAN: Parlama,parıltı.
  LEMİS: Dokunma,elleme.
  LERZAN: Titreyen,titrek
  LEYAN: Parlayan,parlayıcı. Konfor. Lüks hayat.
  LEYLA: Saçları gece gibi simsiyah olan kadın; Çok karanlık gecede görülen ışık.
  LEYLİFER: Gece ışığı
  LİLA: Açık eflatun
  Lalezar : Lale bahçesi.
  Lamiha : Parlayan, parıldayan, parlak.
  Leman : Titrek.
  Lerzan . Titreyen, titrek.
  Letafet : Latiflik, hoşluk, yumuşaklık.
  Leyan : Konforlu, lüks hayat.
  Leyla : Uzun ve karanlık gece.

• MAHİRE: Hünerli,becerikli.
  MAHPERİ: Güzeller güzeli.
  MAİDE: Üzerinde yemekler bulunan sofra; Yemek, ziyafet
  MANOLYA: Bir süs bitkisi
  MARAL: Dişi geyik
  MAVİSU: Deniz
  MAYIS: Bir bahar ayı
  MEBRUKE: Kutlu kadın (“mübarek kelimesinin dişisi”)
  MEDİHA: Övülen,beğenilen,sevilen kadın.
  MEHİR: Ay parçası
  MEHPARE: Ay parçası gibi güzel.
  MEHTAP: Ay ışığı,dolunay.
  MEHVEŞ: Ay gibi güzel kadın
  MELDA: İnce ve taze bedenli
  MELEK: Allah katında bulunan ruhani varlıkların her biri; Pek güzel, yumuşak huylu ve masum (mecazi)
  MELİHA: Güzel,şirin,sevimli.
  MELİKE: Kadın hükümdar,padişah eşi.
  MELİS: Bal, bal arısı
  MELİSA: Oğul otu
  MELTEM: Yazın karadan denize doğru esen yel
  MENEKŞE: Mor beyaz renkli, kokulu, yuvarlak yapraklı bir çiçek
  MERAL: Dişi geyik,ceylan.
  MERCAN: deniz dibine ağaç gibi kök salarak büyüyen, hayvan gibi duyguya sahip, kırmızı renkli, kalker iskeletli bir canlı türü
  MERİÇ: Bulgaristan`dan çıkıp Edirne
  yakınlarında Arda ve Tunca ile birleştikten sonra Türk-Yunan sınırı boyunca akarak Enez yakınlarında Ege Denizi`ne dökülen ırmak MERİH: Mars gezegeni
  MERVE: Mekke`de Safa dağının karşısındaki kırmızı renkli tepenin adı
  MERYEM: İsa peygamberin annesinin adı
  MERZE: Mercan.
  MEYYAL: Meyleden,aşırı istekli. Fazlaca eğilen. Eğik.
  MISRA: Manzumenin satırlarından her biri,dizeler.
  MİHRİBAN: Dost,sevgili,yarendeş. İyi yürekli,güler yüzlü.
  MİHRİCAN: Dost,sevgili. Sonbahar.
  MİHRİGÜL: Güler yüzlü,dost,sevecen,güzel.
  MİHRİNAZ: Çok nazlı.
  MİHRİNUR: Güldüğünde ışıklar saçan.
  MİMOZA: Bir süs bitkisi
  MİNA: Mine. Liman. Şişe,cam,billur. Şarap şişesi.
  MİNE: İnce ve parlak nakış; Madenler üzerine vurulan renkli cam tabakası; Şişe, cam, billur sırça
  MİRAY: Yılın ilk aylarında doğan
  MİRCAN: Güneş gibi aydınlık.
  MÜGE: İnci çiçeği
  MÜJDE: Sevindirici haber; İyi haber getirene verilen bağış
  MÜJGAN: Kirpikler.
  Mahinev : Yeni doğmuş ay.
  Mahiye : Aylık.
  Mahpeyker : Ay yüzlü parlak ve nur yüzlü.
  Mahru : Ay gibi parlak yüzlü.
  Maide : Kurulmuş hazır sofra.
  Makbule : Kabul olunmuş, beğenilmiş.
  Maral : Dişi geyik.
  Mayda : Narin ince yapılı.
  Mebşure : Yüzü güzel, endamlı.
  Mefharet : İftihar eden.
  Mefkure : Ulaşılmak istenen en yüce amaç.
  Mehlika : Ay yüzlü.
  Mehpare : Ay parçası.
  Mehtap : Ay ışığı.
  Mehveş : Ay gibi güzel.
  Melahat : Güzel yüzlü.
  Melda : İnce ve taze.
  Melek : Masum, halim selim.
  Melis : Bal arısı.
  Menfuse : Pek hoş, çok hoşa giden, en güzel.
  Meriç : Ege denizine dökülen nehir.
  Merve : Kâbe yakınındaki küçük bir tepe.
  Meryem : Dinine bağlı.
  Mesadet : Mutlu.
  Mestinaz : Süzgün bakışlı.
  Mevhibe : Bahşiş, ihsan, bağış.
  Meysere : Zenginlik, rahatlık.
  Mihman : Misafir.
  Mihriban : Seven, güler yüzlü.
  Mihrimah : Güneş ile ay.
  Mihrinaz : Çok nazlı
  Mimoza : Yaprağına dokununca toplanan bir çiçek.
  Mualla : Yüce, yüksek.
  Muattar : Güzel kokulu.
  Muazzez : İzzet ve şeref sahibi, değerli.
  Muhabbet : Sevgi.
  Muhaddere : Namuslu, iffetli, örtülü müslüman
  Mukadder : Alın yazısına inanan.
  Mukaddes : Mübarek, temiz.
  Mübeccel : Yüceltilmiş, büyütülmüş, tebcil edilmiş.
  Müberra : Temize çıkarılmış, açıkca belirtilmiş.
  Mübeşşer : Müjdelenen, iyi haber verilip sevindirilen.
  Mübeyyen : Açıklanmış ortaya çıkarılmış.
  Müjde : İyi haber sevinçli haber.
  Müjgan : Kirpikler.
  Müjgen : Kirpik
  Münevver : Aydınlatılmış, kültürlü ve bilgili, aydın.
  Münteha : Netice, son yer.
  Mürüvvet : İnsanlık, mertlik, sevinçli günlerini görme.
  Müşerref : Şerefli kılınmış.
  Müveddet : Sevgi, dostluk, muhabbet.
  Müyesser : Kolayca yapılan nasip olan.
  Müzehher : Çiçekli, çiçek açmış, çiçeklenmiş.
  Müzeyyen : Süslü, süslenmiş, bezenmiş, donanmış.

• NADİDE: Az bulunur,görülmemiş. Çok değerli,eşsiz.
  NADİRE: Az bulunan.
  NAĞME: Güzel uyumlu ses, ezgi; Birinin yalandan ve nazlanarak söylediği söz
  NAHİDE: Venüs gezegeni. Ergenlik çağında genç kız.
  NARİN: İnce, ince yapılı, kibar
  NAŞİDE: Şair,şiir okuyan ve yazan.
  NAZ: İsteksiz gibi görünen, çekingen davranış
  NAZAN: Cilve yapan,nazlanan,nazenin.
  NAZER: Nazar
  NAZGÜL: Gül kadar güzel olan,nazlı.
  NAZLI(M): Naz yapan; İşveli(m), edalı(m)
  NAZLIHAN: Naz yapan han anlamında
  NECLA: Evlat,çocuk. Soylu.
  NEFİSE: Çok güzel,değerli.
  NEHAR: Gündüz anlamındadır
  NEHİR: Akarsu, ırmak
  NEHİRE: Gereğinden fazla.
  NERGİS: Bir süs bitkisi
  NERMİN: Yumuşak,narin,ince.
  NESLİ: Soylu.
  NESLİHAN: Han soyundan. Sevgi ile hükmeden.
  NESLİŞAH: Şah soyundan
  NESRİN: Yaban gülü
  NEŞE(M): Gönül açıklığı(m), sevinc(im)
  NEŞVE: Keyif,neşe.
  NEVA: Ses, ahenk; Güç, zenginlik, servet; Nasip; Türk müziğinde bir makam
  NEVAL: Talih,kader,kısmet.
  NEVADE: Torun anlamında
  NEVBAHAR: İlkbahar, ilkyaz
  NEVESER: Türk Müziğinde Dede Efendi`nin bulduğu bileşik bir makam
  NEVGECE: Yeni yeni oluşan gece
  NEVGÜL: Yeni açmış gül
  NEVRA: Beyaz çiçek. Işıklı olma,parlaklık.
  NEVRES: Yeni yetişen.
  NEYİR: Işıklı, aydınlık, parlak
  NİGAR: Resim kadar güzel sevgili; Nakış; Resim
  NİHAL: İnce ve düzgün vücutlu sevgili. Fidan,taze sürgün.
  NİHAN: Saklanmış, gizli olan; Sır
  NİL: Çivit. Mısır`da bir nehir
  NİLAY: Işıklı mavi,ışıklı lacivert.
  NİLGÜN: Lacivert renkli, çivit renginde
  NİLÜFER: Durgun sularda yetişen, değişik renkli ve uzun ömürlü su bitkisi
  NİRAN: Nurlar,aydınlıklar,ışıklar. Ateşler. Cehennem.
  NİSA: Kadın,kadınlar.
  NİSAN: Gelin çiçeği; İlkbaharın ilk ayı
  NUR: Aydınlık, parıltı, parlaklık
  NURAN: Nurlu,ışıklı.
  NURAY: Işık saçan.
  NURCAN: Aydınlık insan.
  NURFER: Işık veren,aydınlatan,ferahlatan.
  NURGÜL: Nur+Gül
  NURGÜN: Nur+Gün
  NURPERİ: Bir peri kadar göz kamaştırıcı güzelliğe sahip olan.
  NURSAL: Işıksal ışıkla ilgili
  NURSAY: Işık gibi say, ışık gibi bil anlamında
  NURSELİ: Işık seli (yağmuru) anlamında
  NURSEZA: Nura layık, ışığa, aydınlığa layık anlamında
  NURTEN: Işık gibi duru tenli anlamında
  NUTİYE:Gökyüzündeki en parlak yıldız
  NÜKET: Nükte, zarif, güzel sözler
  NÜKHET: Güzel koku
  NÜKTE: İnce anlamlı, düşündürücü şaka söz
  Nakşıdil : Gönül nakışı.
  Nalan : İnleyen, ağlayan, sızlayan, figan eden.
  Narin : İnce yapılı, nazik ve kibar.
  Nazan : Nazlı, naz eden.
  Nazende : Naz edici, nazlı.
  Nazenin : Çok nazlı, narin, ince yapılı.
  Nazik : İnce, narin, zarif.
  Nazikendam : Narin yapılı.
  Nazile : Aşağı inen.
  Nazlı : Naz eden.
  Nebahat : Şan ve şeref sahibi.
  Necla : Kız evlat.
  Nedret : Az bulunan, ender.
  Nehar : Gündüz.
  Nemika : Mektup.
  Neriman : Pehlivan, kahraman, yiğit.
  Nermin : Yumuşak, nazik, kibar.
  Neslihan : Padişah soyundan gelen.
  Neslişah : Şah neslinden.
  Nesrin : Yaban gülü, mısır gülü, van gülü.
  Neşe : Sevinç içinde olan.
  Neşide : Ünlü mısra, beyit, manzume.
  Neval : Talih, kısmet, baht açıklığı. İhsan, bağış.
  Nevbahar : İlk bahar.
  Nevbaht :Talihi yeni.
  Nevber : Yeni yetişmiş turfanda sebze, meyve.
  Nevcivan : Taze, genç, delikanlı.
  Neveda : Herkesten ayrı bir edası olan.
  Nevin : Yeni, yepyeni, yeni şey.
  Nevinbal : Taze yeni yetişmiş fidan.
  Nevinur : Çeşitli görünümde ışıklar.
  Nevres : Yeni biten, genç taze.
  Nevsal : Yeni yıl.
  Nevvare : Nurlu, ışıklı, parlak, ağaç çiçeği.
  Nezafet : Temizlik, paklık.
  Nezahet : Temizlik, paklık, iç temizliği, incelik, rikkat.
  Nezaket : Naziklik, zariflik, incelik, terbiye, edep.
  Nida : Seslenen.
  Nigahban : Gözcü, bekçi.
  Nigar : Resim, nakış, resim gibi güzel.
  Nihal : Fidan, genç. Fidan gibi ince yapılı.
  Nihan : Gizli, sır, örtünmesi gerekli yerleri örten.
  Nilgün : Mavi renkli.
  Nilüfer : Bir su bitkisi
  Niran : Ateş, parlaklık.
  Nur : Işık, parıltı, aydınlık, nur.
  Nuran : Işıklı, nurlu, aydın.
  Nuray : Ay ışığı gibi.
  Nurbanu : Işıklı hanım, nurlu hanım.
  Nurcihan : Cihanın nuru, kâinatın ışıklı, parlak, nurlu.
  Nurçin : Işıklı.
  Nurhan : Aydın hükümdar.
  Nurhayat : Parlak hayat.
  Nurperi : Yüzü nur gibi parlayan peri gibi güzel.
  Nurşen : Işık gibi şen ve güler yüzlü.
  Nurşin : Çok lezzetli.
  Nükhet : Güzel ve hoş koku.

• OKSAL: Ok at; Oka ilişkin
  OKŞAN: Sevil,şefkat gör.
  OLCA: Ganimet,bolluk.
  OLCAY: Mutlu, ongun; Rastlantıları düzenlediği ve böylece de insanlara iyi ya da kötü durumlar hazırladığı sanılan şey, şans, talih
  OLGAÇ: Bilgi ve görgüde olgunlaşan
  OMAY: Gözde,sevilen,beğenilen.
  ONGÜL: Ön ayak olmak; İlk gül
  ORKİDE: Salepgillerden güzel çiçekli birtakım bitki türlerinin ortak adı
  OYA: Bir nesneye oyularak yapılan süs; Genellikle ipek veya ibrişim ile iğne, mekik, tığ kullanılarak yapılan ince dantel
  OYLUM: Hacim, dirim; İçi oyulmuş, çukur duruma getirilmiş; Resimde derinlik, üç boyutluk etkisi, mimarlıkta mekan karşılığı

• ÖDÜL: Armağan
  ÖĞÜN: Kendini yücelt. Zaman. Kez,defa.
  ÖĞÜT: Tavsiye.
  ÖMÜR: Yaşama süresi,hayat.
  ÖNAY: Yeni çıkmış ay
  ÖNGÜL: Direnen,inatçı. Kılavuz. Öncü,teşvik eden.
  ÖRGÜN: Türlü ve düzenli parçalardan oluşan
  ÖVGÜ: Övme, övmek için söylenen söz
  ÖVGÜN: Övülmüş, övülen kişi
  ÖVÜNÇ: Övünmeye yol açan ya da hak kazandıran şey, kıvanç, sevinç, övünç,
  ÖYKÜ: Hikaye, ayrıntılarıyla anlatılan olay
  ÖZBEN: Bireyin kendi varlığı; Gerçek ben anlamında
  ÖZDE: Kişinin kendi içinde, özünde, canda olan
  ÖZDEN: Özle, öz varlıkla, gerçekle ilgili
  ÖZEN: Büyük hassasiyet göstermek
  ÖZGE: Yabancı. İyi,güzel. Cana yakın,şakacı. Yürekli,gözü pek
  ÖZGEN: Başına buyruk. Rahat. Özü geniş. Kuzu kulağı otunun filizi
  ÖZGÜL: Gerçek gül, benim gülüm anlamında
  ÖZGÜR: Herhangi bir kısıtlamaya, zorlamaya, koşula bağlı olmayan, başına buyruk, hür
  ÖZLEM: Bir şeye karşı duyulan istek, bir kimseyi ya da bir şeyi görme, kavuşma isteği; Hasret
  ÖZLEN: Görme isteği uyandır, kavuşma isteği ver, seni özlesinler
  ÖZNİL: Nil gibi verimli.
  ÖZNUR: Özü ışıklı,aydınlık.
  ÖZSU: Besleyici su, besisuyu, bitkilerin dokularında bulunan su
  ÖZÜN: Şiir. Hak edilmiş ün.
  ÖZTEN: Güzel tenli.

• PAMİRA: Orta Asya`da bir yayla
  PAPATYA: Baharda çiçek açan bir kır bitkisi
  PARLA: Parlamak eyleminden parla, ışık saç; Başarılı ol, ünün sanın artsın; Güzel ol, güzel görünüşlü ol
  PELİN: Acı ve güzel kokulu bir bitki
  PELİNSU: Pelin+Su, hem pelin hem su anlamında
  PERÇEM: Kahkül
  PERRAN: Uçan, uçucu
  PERVİN: Ülker yıldızı
  PETEK: Arıların bal topladıkları balmumu yuvacıkları
  PEYDA: Belli, açık, ortaya çıkmak, oluşmak
  PINAR: Büyük su kaynağı
  PIRILTI: Pırıldayan şeyin çıkardığı ışık
  Pakize : Çok temiz, hoş ve güzel saf, iyi, lekesiz.
  Pendiye : Öğüt veren.
  Peren : Ülker yıldızı.
  Peri : Çok güzel, çekici.
  Peride : Uçarak yükselmiş, rengini atmış.
  Perihan : Peri padişahı.

• RABİA: Dördüncü.
  RAHŞAN: Parlayan, parlak, aydınlık,ışıltı.
  RANA: İyi, güzel, yumuşak, hoş
  RAVZA: Sulu, su yatağı yer; Bahçe
  REBİA: Bahar.
  RENAN: Çok ses çıkaran, çınlayan
  RENGİN: Boyalı, renkli; Hoş, latif ve güzel
  REVAN: Yürüyen, giden; akan, akıp giden. Ruh,can.
  REYHAN: Yaprakları güzel kokan bir süs bitkisi, fesleğen
  REZZAN: Ağırbaşlı, onurlu
  RİMA: Dişi ceylan yavrusu
  ROSA: Gül rengi,pembe kırmızı arası bir renk.
  RUHAN: Güzel kokulu
  RUHSAR: Yanak, yüz, güzel yüz
  RUHŞEN: Neşeli,canlı.
  RUHUGÜL: Gül kadar temiz bir ruha sahip olan.
  RUKİYE: Büyü,sihir.
  RÜÇHAN: Üstünlük
  RÜYA: Düş; Gerçekleşmesi imkansız durum, hayal; Gerçekleşmesi beklenen şey, umut
  Rahime : Müminlere çok acıyan kadın.
  Rahşan : Parlak, parlayan.
  Rana : Güzel, hoş görünen.
  Ravza : Bahçe, yeşilliği bol, çiçekli bahçe.
  Rayiha : Koku, güzel koku.
  Refhan : Varlık içinde yaşayan, bolluk içinde bulunan.
  Remide : Ürkmüş, korkmuş, ürkek, korkak.
  Rengin : Renkli, boyalı, güzel.
  Reside : Erimiş, yetişmiş, olgunlaşmış.
  Reyhan : Rızk, merhamet, güzel koku. Fesleğen.
  Rikkat : İncelik, naziklik.
  Rugeş : Canlı yüzlü, taze yüzlü.
  Ruken : Güler yüzlü, müjde veren.
  Rukiye : Büyüleyici güzellikte. Rumeysa : Büyük yıldız
  Ruşen : Aydın, parlak, belli, aşikar, apaçık, ortada.
  Ruzenin : Çiçek gibi güzel yüzlü.
  Rüveyda : Hoş, ince, nazik.
  Rüveyha : İncelik, zariflik.

• SABA: Gündoğusundan esen hafif ve tatlı rüzgar. Türk müziğinde bir makam
  SABAH: Günün ağarmasıyla başlayan ilk saatler
  SAHRA: Kır,ova,çöl
  SALİHA: Yararlı,iyi,elverişli.
  SANAL: Sanlı ol, ünlen
  SARA: Halis, saf, katkısız
  SARE: Olmak, oldu; Cemaat, topluluk; İhtiyaç, susuzluk
  SARGIN: Albenili, çekici, büyüleyici,yıldızı şirin, hoşa giden, sevimli, güzel
  SAYE: Gölge; Koruma, yardım, sahip çıkma
  SAYGIN: Sayılan, sevilen
  SAYIL: Her zaman saygı gör
  SEBLA: Uzun kirpikli göz
  SEÇİL: Beğeni, sevgi, üstünlük gösterilen
  SEÇKİN: Benzerler arasında nitelikleriyle göze çarpan, elit
  SEDA: Ses; Doğa veya bir engele çarpıp geri dönen ses, yankı
  SEDEF: Midye ve istiridye gibi deniz hayvanlarının kabuğunda bulunan pırıltılı, beyaz, sert bir madde; Bu maddeden yapılmış veya bu madde ile süslenmiş
  SEDEN: Uyanık, tetikte; Gözü açık olmak
  SEGAH: Doğu müziğinin makamlarından
  SEHER: Tan ağartısı
  SEL: Taşkın su
  SELDA: Bir söğüt cinsi
  SELEN: Haber, müjde
  SELİN: Gür akan su
  SELİNTİ: Ufak sel
  SELMA: Barış içinde,huzur,erinç.
  SELMİN: Barış ve sevgi duygusuyla dolu olan
  SELVA: Amerika`da Amazon, Afrika`da Nijer ırmakları gibi ekvator bölgesinde büyük suların geçtiği havzalarda bulunan geniş ve balta girmemiş ormanlara verilen ad.
  SELVİ: İnce uzun ağaç
  SEMA: Gökyüzü; Göç
  SEMANUR: Nurlu gökyüzü
  SEMEN: Yasemin çiçeği. Semizlik.
  SEMİN: Değerli, pahalı; Semizlik
  SEMİRAMİS: Babil`in Asma Bahçeleri`ni kurduran Asur kraliçesi
  SEMRA: Esmer kadın.
  SENA: Övmek, methetmek; Şimşek parıltısı; Yücelik, yükseklik; Aydınlık; Bir ot adi
  SENAHAN: Metheden, alkışlayan, öven
  SENAR: Yar, aşık, seven insan
  SENAY: Ay gibi güzelsin.
  SENEM: Kars dolaylarında kadın ve erkeklerin karşılıklı olarak oynadıkları bir halk dansı; Arapça`da put; Arapça`da kendine tapılacak kadar güzel olan kadın, sevgili, güzel
  SERA: Varlıklı olmak, zengin olmak; Şarkı söyleyen; Yer, toprak; Ok yapımında kullanılan bir ağaç
  SERAP: Çorak yerlerde, çölde, sıcak ve ışığın etkisiyle, ileride, yakında ya da ufukta su veya yeşillik var gibi görünmesi olayı
  SERAY: Ay gibi güzel
  SEREN: Gemi direği
  SERMA: Kış soğuğu
  SERPİL: Gelişmek,büyümek.
  SERPİN: Yağmur
  SERRA: Rahatlık,kolaylık
  SERTAP (SERTAB): İnatçı anlamında
  SEVAL: Severek al anlamında
  SEVDA: Vurgunluk, tutkunluk, aşk; Heves, arzu, kuvvetli istek
  SEVDEM: Sevginin en son demi
  SEVEN: Bir başkasına sevgi duyan
  SEVGİ: İnsanı bir şeye ya da bir kişiye karşı yakın ilgi ve bağlılık göstermeye yönelten duygu
  SEVGÜL: Gül gibi sevilen.
  SEVİL: Her zaman sevilen biri ol
  SEVİM: Sevmek eylemi; Bir kişi ya da bir şeyde bulunan o kişi ya da şeyi başkalarına sevdiren özellik
  SEVİNÇ: İstenilen şeyin olmasıyla duyulan coşku
  SEVTAP: Tapılacak kadar çok sevilen.
  SEYLAN: Sel, akma, akış
  SEYYAL: Akıcı, akışkan
  SEZEN: Hisseden, sezgili
  SEZER: Açık bir kanıt olmaksızın, olmuş ya da olacak bir şeyi duyumsar
  SEZGİ: Sezmek eyleminden sezgi;
  Sezme yeteneği
  SEZİN: Sezinleme işi, sezme. Duygulu,anlayışlı.
  SILA: Bir süre ayrı kaldığı bir yere veya yakınlarına kavuşmak; Doğup büyüdüğü ve özlediği yer; Bahşiş, hediye; Bağ
  SİBEL: Henüz yere düşmemiş yağmur damlası (Fransızca “si belle”: öylesine güzel anlamında)
  SİM: Gümüş gibi parlak ve beyaz
  SİMA: Yüz, çehre
  SİMGE: Anlamı olan harf, bitki gibi işaretler
  SİNEM: Yüreğim, çok sevdiğim
  SONEDA: Nazlı olmaması temenni edilen
  SONGÜZ: Kasım ayının halk arasındaki adı
  SONYAZ: Sonbahar
  SU: Canlıların yaşaması için en gerekli olan kokusu, rengi olmayan sıvı
  SUMRU: Bir şeyin yüksek yeri, tepesi
  SUNA: Boylu, poslu, yakışıklı. Yaban ördeği.
  SURPERİ: Peri güzeli.
  SUZAN: Yakan,yakıcı.
  SÜHEYLA: Yumuşak ve iyi huylu,mütevazı kadın.
  SÜNDÜS: Ham ipek,ipekli.
  SÜSEN: Nisan-Haziran dönemlerinde açan güzel kokulu bir çiçek
  Saadet : Kavuşan, mutlu.
  Sabahat : Latif, yüzü güzel, cemal sahibi.
  Sabia : Yedinci.
  Saniye : İkinci.
  Sara : Halis, katkısız, saf.
  Sare : Sıçrayan, atlayan.
  Satıa : Meydana çıkan, yükselen, nur saçan, parlak.
  Seda : Ses.
  Seha : Eli açık, cömert.
  Sehavet : Cömertliği seven
  Seher : Gecenin son altıda biri olan vakit ki, bu zaman yapılan dualar makbuldür.
  Sekine : Gönlü rahat.
  Selamet : Sağlık, esenlik, kurtuluş, sâkin olma.
  Selma : Barışçı, itaatli, iyi yolda.
  Selvican : Selvi seven, selvi canlı.
  Semahat : Cömert, iyiliksever.
  Semra : Esmer, kumral renkte, esmer güzeli.
  Sena : Övme, methetme.
  Seniyye : Yüksek, yüce.
  Serap : Işığın yansımasından doğan yanılma.
  Sevde : Esmer güzeli.
  Sibel : Buğday başağı.
  Suna: Erkek ördek. Endamlı.
  Suzan : Yakan, yanan.
  Süeda : Saadetli, kutlu, uğurlu. Saidin çoğulu.
  Sükeyne : Sessiz, sakin, başlı, vakarlı.
  Sülün : İnce narin.
  Sümeyye : Ammar b.Yaser`in annesi. İlk İslam şehidi.
  Sündüs : Altın ve gümüş telle işlemeli ipek kumaş.
  Süveyda : Kalbin ortasındaki kara benek.

• Şahdane : Mutlu, bahtiyar, dindar, temiz yürekli.
  Şahika : Dağ tepesi, dağ doruğu.
  Şahmelek : Güzeller güzeli.
  Şaziment : Özellikleri kimseye benzemeyen.
  Şebnem : Gece nemi, çiğ, nem, rutubet.
  Şehnaz : Çok nazlı.
  Şehriban : Şehrin en büyük âmiri, vali.
  Şemsinisa : Kadınların güneşi.
  Şermende : Utangaç.
  Şermin : Utanan, sıkılan.
  Şermize : Küçük insan topluluğu.
  Şetaret : Şenlik, neşeli olma, sevinç.
  Şeybe : Beyaz saçlı, yaşlı, saçı ağarmış.
  Şeyda : Âşık, tutkun. Sevgiden aklını kaybetmiş.
  Şeyma : Bedeninde ben, alamet olan.
  Şirin : Tatlı, cana yakın sevimli.
  Şule : Alev, parıltı.
  Şükran : Teşekkür eden, minnettar kalan.
  Şükufe : Çiçek gibi güzel, tomurcuk.
  Şifa: Hastalıktan kurtulma, şifa bulma

• TAÇNUR : Mutluluk
  TAHİRE : Gündoğusundan esen rüzgar
  TAİBE : Tövbe eden, pişmanlık duyan
  TALHA : Güzellik
  TALİA : Güzel, şirin
  TALİHA : Rastlantıları düzenlediğine ve insanlara iyi veya kötü durumlar hazırladığına inanılan doğa üstü güç, şans, felek
  TAMAY : Dolunay, ayın on dördüncü
  TANAY : Secde eden
  TANSELİ : Şafak vakti gelen sel
  TANSU : Göğüsle ilgili
  TANYEL : Katıksız, arı – Seçilmiş
  TANYELİ : Tan vakti esen rüzgar
  TARA : Sahur zamanı doğan kız çocuğuna verilen ad
  TAYYİBE : 1.İyi davranış. 2.Yatıştırıcı, hoşa giden söz
  TENAY : Uygun, yakışan – Yetkili olan – Dine uygun hareket eden
  TENDÜ : Öz, asıl
  TENNUR : Yüksek, ulu
  TİJEN : Taç, taçlar
  TUBA : 1.Cennette bulunduğun inanılan büyük ağaç. 2.Güzellik, iyilik. 3.Rahat
  TUĞÇE : Küçük tuğ
  TULÜ : Doğuş, doğma (güneş için) anlamında
  TÜLAY : Ayın ince ışığı
  TÜLİN : Ayın çevresinde görülen ışık halkası
  TÜNAY : Gece ve ay
  TÜRKAN : 1.Kraliçe. 2.Güzel kız
  TÜRKÜ : Yankı, ses
  TÜRKAN : 1.Kraliçe. 2.Güzel kız
  Tıflıgül : Gonca gül.
  Tiraje : Gök kuşağı.
  Tuba Cennet ağacı.
  Tülin : Ayna.
  Türkan : Padişaha saltanatta ortaklık eden eşi.

• UBEYDE : Yaradanın kölesi
  UĞURGÜL : Uğurlu gül
  UHDE : Birinin yapmakla yükümlü olduğu iş, görev.
  ULYA : En yüce, en ulu, yüksek
  UMAY : Devlet kuşu
  UMUR : Görgü, deneyim
  UZEL : Usta, becerikli
  Ulya : Pek yüce.

• ÜLKÜ : Amaç, ideal
  ÜMRAN : 1.Bayındırlık. 2.Uygarlık, medeniyet. 3.İlerleme, mutluluk, refah
  ÜNZİLE : Gönderilmiş
  ÜZGÜ : Yersiz ve gereksiz olarak çektirilen üzüntü, eziyet.
  Ülfet : Dost olan, yakınlık duyan.
  Ümeyme : Küçük anne.
  Ümmühan : Hükümdarın annesi.

• VAHİBE : Hibe eden, bağışlayan.
  VAHİDE : Tek yalnızca bir tane.
  VARİDE : Gelen, erişen – Söylenti
  VEDİA : Korunması için bırakılan emanet
  VERDA : Gül.
  VİLDAN : Yeni doğmuş çocuklar
  VİRA : Durmadan, aralıksız, sürekli.
  Vecahet : Güzel yüzlü, itibarlı, şerefli.
  Vedia : Emanet.
  Vedide : Dost, sevgili. Çok seven.
  Vesamet : Güzel olan.
  Vesile : Vasıta olan.
  Vildan : Yeni doğmuş çocuk.
  Vuslat : Dostuna, sevdiğine kavuşan.
  Vera: Günah ve haramdan kaçınmak için şüpheli şeylerden uzak duran.

• YAĞMUR : Bulutlardan yeryüzüne düşen su damlacıkları.
  YAPRAK : Bitkilerin solunumunu sağlayan, yeşil ve türlü biçimlerdeki ince bölüm
  YAREN : Dost, arkadaş
  YASEMİN : Çeşitli renklerde kokulu çiçekleri olan bir bitki
  YAŞAM : Hayat
  YELDA : 1.Uzun. 2.Yılın en uzun gecesi
  YELİZ : Ferah yer, aydınlık, havadar
  YEŞİM : Açık yeşil ve pembe renkli kolay işlenen değerli bir taş
  YILDIZ : Gökyüzündeki ışıklı cisimlerin her biri.
  YONCA : Çiçekleri kırmızı veya mor renkli çayır bitkilerinin genel adı
  YÜKSEL : Başarı kazan, yücel
  Yâdigar : Dost hatırası.
  Yârıdil : Gönül dostu, içten arkadaş.
  Yelda : Uzun ve siyah.
  Yeldem : Çabuk, çevik, çalak.
  Yeşim : Sert ve kıymetli yeşil taş.

• ZEHRA : Çok beyaz, parlak yüzlü
  ZEHRE : Çiçek.
  ZELİHA : Züleyha, su perisi
  ZENNAN : Kadınlar
  ZENNUR : Zinnur, nurlu, ışıklı
  ZEREN : Anlayışlı, kavrayışlı.
  ZERİN : Altından ya da altına benzer olan.
  ZERRİN : Altından yapılmış.
  ZEYNEP : Süs, bezek.
  ZİNNUR : Nurlu, ışıklı
  ZİŞAN : Şanlı, şerefli – Bir tür lale
  ZUHAL : Satürn gezegeninin adı.
  ZULAL : Hafif, güzel, soğuk su.
  ZÜBEYDE : Öz, asıl
  ZÜHRE : Çoban yıldızı, venüs.
  ZÜLAL : Saf, temiz, hafif tatlı su.
  ZÜLEYHA : Su perisi – Hazreti Yusuf`un karısı
  ZÜMRA : Akıllı, çabuk kavrayan kadın.
  ZÜMRÜT : Cam parlaklığında, yeşil renkte, saydam bir süs taşı.
  Zehra : Yüzü beyaz ve parlak, nurani yüzlü.
  Zekavet : Çabuk anlayan, tez kavrayan.
  Zerafet : Kibarlı, incelik, zariflik.
  Zerengül : Altın gibi gül.
  Zerişte : Altın tel, sırma.
  Zerrin : Altına benzeyen, altın gibi parlak ve kıymetli.
  Zeyneb : Görünüşü ve kokusu güzel, olgun ve dolgun.
  Ziba : Süslü, bezekli. yakışıklı güzel.