İçimdeki süfli-süfliler atağa geçti

Selam es selame Hocam. Hayırlı günler işlerinizde kolaylık, sağlık ve bereket versin. Bana kızgın olduğunuzu seziyor bindir çekince ile yazıyorum… Merhametinize ve affınıza sığınarak…
*Hocam yeni zikrimize iyi başladım, kocaman yeşil nurlar parmak boğumlarımda bir parlayıp bir sönerek adeta benimle birlikte zikrediyorlardı… Sevginin varlığını hissetmeye başlamıştım, hayatıma sirayet ediyordu… 
Derken boğazımda sanki bir düğüm, bir taş. Yutkunamıyorum. Ağzımdan salya gibi bir şeyler akıyor, yutkunamadığım için sürekli tükürüyorum… İçimde bir öfke dalgası seziyorum, kontrol etmeye çalışıyorum ama her zaman başaramıyorum… Huzursuzum… 
Bu nedenle zikrimi de en az sayıda, kendimi zorlayarak çekebiliyorum… Rabbim affetsin… Namazlarımda çok fazla şaşırıyor ya da unutuyorum… Sonra da utanıyorum Rabbimden. İçimdeki süfli-süfliler atağa geçti. Hoşlanmadılar <<Ya Vedud>> zikrinden hissedebiliyorum. ”musibete razı olmayın” sözünüze binaen bu konuda ne yapabilirim diye yaptığım araştırma sonucunda şu duayı buldum: 
<<inna lillahi ve inna ilahi raciun. Allahumme ecirni fi musiybeti ve ahlif li hayram minha >> 
Musibete uğrayan bu duayı okursa, Allah ona musibetine karşılık sevap verir ve yerine daha iyisini getirir. Bu dua Ümmü Seleme validemizden rivayet edilmiş. Eşi Ebu Seleme vefat edince efendimiz a.s. kendisine bu duayı okumasını buyurmuş… Netice olarak Rabbimiz Ümmü Seleme ‘ nin duasını kabul etmiş ve vefat eden eşinin yerine ” daha iyisi” olarak efendimiz a.s. ile evlenmiş.