Alak Suresi

Rahmeti Bol ve Kesintisiz Olan Allah’ın Adıyla

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

Bismillahir rahmanir rahim.

1. Ayet

Yaratan Rabb’inin adıyla duyur.

اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ

Ikra’bismi rabbikellezi halak.

2.Ayet

İnsanı alaktan yarattı.

خَلَقَ الْإِنسَانَ مِنْ عَلَقٍ

Halakal insane min alak.

3.Ayet

Duyur, senin Rabb’in en büyük kerem sahibidir.

اقْرَأْ وَرَبُّكَ الْأَكْرَمُ

Ikra’ ve rabbukel ekrem.

4.Ayet

Kalemle öğretendir.

الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ

Ellezi alleme bil kalem.

5.Ayet

İnsana bilmediğini öğretti.

عَلَّمَ الْإِنسَانَ مَا لَمْ يَعْلَمْ

Allemel insane ma lem ya’lem.

6.Ayet

Bu gerçeğe rağmen insan yine de tuğyan eder.

كَلَّا إِنَّ الْإِنسَانَ لَيَطْغَى

Kella innel insane le yatga.

7.Ayet

Kendisini yeterli gördüğü için.

أَن رَّآهُ اسْتَغْنَى

En reahustagna.

8.Ayet

Oysaki dönüş Rabb’inedir.

إِنَّ إِلَى رَبِّكَ الرُّجْعَى

İnne ila rabbiker ruc’a.

9.Ayet

Gördün mü şu alıkoyanı?

أَرَأَيْتَ الَّذِي يَنْهَى

E reeytellezi yenha.

10.Ayet

Salla ederken bir kulu!

عَبْدًا إِذَا صَلَّى

Abden iza salla.

11.Ayet

Gördün mü? Ya o doğru yolda ise!

أَرَأَيْتَ إِن كَانَ عَلَى الْهُدَى

E reeyte in kane alel huda.

12.Ayet

Veya takvayı buyuruyorsa?

أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوَى

Ev emera bit takva.

13.Ayet

Gördün mü; ya yalanlayıp ve yüz çevirdi ise?

أَرَأَيْتَ إِن كَذَّبَ وَتَوَلَّى

E reeyte in kezzebe ve tevella.

14.Ayet

Allah’ın kesinlikle her şeyi gördüğünü bilmiyor mu?

أَلَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ يَرَى

E lem ya’lem bi ennellahe yera.

15.Ayet

Hayır, kesinlikle öyle değil! Eğer gerçekten vazgeçmezse perçeminden yakalarız.

كَلَّا لَئِن لَّمْ يَنتَهِ لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِيَةِ

Kella le in lem yentehi le nesfean bin nasıyeh.

16.Ayet

Yalancı ve yanlış yapan perçeminden.

نَاصِيَةٍ كَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍ

Nasiyetin kazibetin hatıeh.

17.Ayet

Haydi, yardımcılarını çağırsın.

فَلْيَدْعُ نَادِيَه

Felyed’u nadiyeh.

18.Ayet

Biz de zebanileri çağıracağız.

سَنَدْعُ الزَّبَانِيَةَ

Sened’uz zebaniyeh.

19.Ayet

Hayır, kesinlikle öyle değil! Ona boyun eğme; secde et ve yaklaş.

كَلَّا لَا تُطِعْهُ وَاسْجُدْ وَاقْتَرِبْ*

Kella, la tutı’hu vescud vakterib.

<Önceki      Sureler      Sonraki>