aciz bir kul... dedi ki:

Kendime bile itiraf edemediğim durumumdan,yavaş yavaş ayılmaya başladığım bu günler de,halimi düşündükçe gözlerimin kalbimin ağlamaması imkansız.bundan yaklaşk 4-5 ay önce tamamen gafletteydim.Zaman zaman alkol almaya da başlamıştım.Artık çevremdeki insanların mutsuzluğundan mutsuzluk üzüntü duyuyordum.onları sabahlara kadar dinleyip doğru yolu göstermeye çalışıyordum.Tamamen iyi niyetimden kaynaklıydı.Ama nereden bilebilirdim ki dertlerle dertlenirken kendimi ateşe attığımı.Kimseye çözüm bulamıyordum bunun acısını kendim çekıyordum.Kafamı çevirsem derttii…kimse bana sen nasılsın demiyordu.Ben ona rağmen onların dertlerine kendımı endekslemiştim.yapılan haksızlıklara tahammül edemiyordum.Maddi sorunlara çözüm bulamıyorsam bari mamen yanlarında olurum diyordum.Ama insanların dertleri sıkıntıları gittikçe artıyordu ve daha da dibe çöküyorduk karşılıklı olarak.Dediğim gibi artık onların acılarına üzülmekten alkol almaya başladım bir nebze uyuşmak istedğimdem.Biten enerjimde buna sebebti.Zaten kendi hayatımda çok normal gitmiyordu.Kendi hayatım kaliteli olsaydı başkalarının hayatlarına odaklanmazdım.bunları şimdi farkediyorum tabiki…ozaman öyle sanıyordum ya,göya yardımcı oluyordum onlara.Nefsimi beslediğimin farkında değildim.bir yıl değil iki yıl değil bu süreç..bunları yazarken utanıyorum.paket paket sigaraları hiç söylemiyorum bile..dert dinliyorum ya ben..ne kutsal bi görevdi bana göre..İyiliğin bu olduğunu sanan zavallı ben..Kendine faydası olmayan zavallı ben..Bu siteye rabbim beni iletmeden evveldi bu yaşadıklarım.birgün gece uyurken sanki boğuluyor gibi uyandım nefesim kesılmişti.son derece şiddetli öksürükle uyanıp nefesim gelene kadar öksürdüm.Ölüm ağnı neydi deseler bu derdim herhalde..bi süre sonra kendıme geldim ve herhalde ölecektim ama Allah beni uyandırdı kurtardı dedim.Sonrası en önemli olan neydi biliyormusunuz 🙁
İşte bunu söylemekten çok utandım hocam.Bu olaydan bir kaç gün öncesi rüya görmüştüm.Ağzıma siyah bir dumanın girdiğini gördüm.Önemsememiştim tabiki rüyaydı.Ama o sabah kalktığımda (geğirerek) kalktım ve ağzımdan acı bir şey hissettim..yinede anlamamıştım nedenini.Birkaç gün sonrasıydı o gece uyanıp nefessiz kalışım.Sonrasında işe gittim ve sürekli başım dönüyordu.bi ara kendi sesimi duymadım.Öksürüyordum ama sesimi duymamıştım,noluyor bana dedim bi an korktum endişelendim.kendı kendime konuştum duyuyormuyum acaba diye.bu hal 7 dakıka falan sürdü ve felak nas suresi okudum düzeldim.Ama artık kendimi hiç iyi hissetmiyordum.ben eve gittiğimde bile,dinlemem gereken insanlara zaman ayırıyordum,Evime yeterınce ilgim kalmamıştı.Kısacası kendımı insanlara adamıştım. Evet iyilik buydu benım için.Kendi yaşadıklarımı gölgelemek adına yaptığım kötü bir davranışmış meğer.yine başka bir gün eve gelırken gözüm yada kolum çok seğirdi ve anlamı varmı diye bakınırken Rabbimin sayesinde,size rastladım biliyorsunuz..Herşeyle yüzleşmem ogün başladı.Sabahlara kadar yazılarınızı okudum zikre ilk adım yazınızı sayısızca okudum.ve ya latifun ya latif bi lutfikel hafiyyu bil kudretilleti isteveytü biha alel arş zikrini söylemeye başladım aklıma geldikçe.İş yerinde aklıma geldikçe söyluyordum arada alkol aldığımda oldu çünkü gafletim devam ediyordu 🙁 pişman oluyordum ama bulunduğum durumdan çok mutsuz oldugum için elimde değildi..ama zikri çook çabuk ezberledim Rabbimin izni ile.okumadığım gün yoktu en azı 3-5-7 di belkide.Size yazı yazmıştım zaten biliyorsunuz.Sizin hayr dualarınızı sevincinizi mutluluğunuzu aldım yoluma devam ettim.Zaten sizin desteğiniz olmasaydı olurmuydum,arınabilirmiydim.Hiçç sanmıyorum…zikire tam yoğunlaşmaya başlamam yaklaşık 3 ayı buldu ve ben birden namaza başladım artık zamanım vardı.Namaza başladıktan 10 gün sonra nurlar görmeye başladım seccademde.daha sonrası da çok gecıkmedi.bu zikiri usulünce yapan içten samimi olan cabucak etkisini görüyor.Kimse şunu unutmasın.yıllarca gafletle yaşayıp bir günde temızlenmeyi beklemeyelim.temızlenırkende acı cekeceğimizi asla unutmayalım,Herkes kendi yaşadıgını yaşadıktan sonra idrak eder..Arınma zamanımın nekadar çilelli gectıgıni biR rabbim,bir siz,bir de ben bilirim.hayatımda 7 gün boyunca ağladığımı sabahlara kadar öylece oturduğumu bilmiyorum.Hiç bukadar çok ağlamamıştım.kurtulmak istediğim şeyin acısındandı bunlar.İzin vermek istemıyordu ben onun için rahattım çünkü.Rahatının bozulmasını istermiydi hiç.sırtımda koca bir yükle yaşamışım yıllardır..buna ben izin verdim,hiç kimsenin kabahati yok..Ağlamamın sebebleri korkumdan kaynaklıydı delirecek gibiydim.Namazdayken secdeden sonra rükuya gidişim olmadı..ve soluksuz kaldım derin bir nefesle ayaktaydım ama nasıl olmuştı bu,resmen uçtum diyebilirim.Heryerimden ter aktı ki ben kolay kolay terlemem..bütün vücudum korkudan tittıyordu.namazı bırakmadım nas felak ne varsa okudum o an.tekrar secdeye gittim ve bilincimi kaybetmeye başladım duaları unuttum.yinede kılmaya çalıştım.birşeyler ters gidiyordu ben değil ama o şeyi hissettim o gün.Bunu ifade etmem imkansız tabiki.Özelıkle salavat getirirken çok şiddetli sırtımda yanma oluyor ve kıpırdama hissedıyordum.bir şeyler gezınir gibiydi,Bu iş yerinde başladı aslında.ama kaslarım yorgun zannedıyordum anlamamıştım bu durumu,namazda cok fazla oluyordu ve namazdan 5 dakıka önce başlıyordu.abdest aldıktan sonra…Farkındaydım artık ama kendıme itiraf edemıyordum korkudan.cahilliğin dibini görmüştüm işte,herşeyi biliyordum ya göya,demekki zerrre kadar birşey bilmiyormuşum..En önemli kısıma gelmek istiyorum.Anlattıklarım size klişe gelebilir ama öyle değil kesinlikle.Ben hayatımda insanları hiç kandırmadım hiç yalan söylemedim.Kısacası karşımdakileri hep kendim gibi gördüm.Aklımdan ne geçirirsem söylerdim.Amaaaa en büyük yanlışım buymuş.karşınızdaki insan asla siz değil….aslaaa..onun size doğruyu söylediğini sanırsınız ve ona yardımcı olmak için dertleşirsiniz aslında.Bana tokat gibi çarptı Rabbim bunları..Aslında günlerce uykusuz kalıp kendimden fedakarlık yaptığım anların hiçbirinin kıymeti yokmuş herşey yalanmış.Çünkü siz o kişiyi dinlersiniz ve o başkasını kötüler sizde o kişiyi kötü bilirsiniz.Yani günahı olmayan birinin günahını almaya başlarsınız.bilmiyorsunuz ki karşınızdaki insanın dürüst olup olmadığını..Kendimiz gibi düşünüp samimiyetine güvendiğimiz Kişiler değilmidir bizi üzen.Ben bunu gördüm.Tanımadığım birisi bana dediki..sen çok iyi niyetlisin herkesın derdine derman olmaya çalışıyorsun ama bildiklerin doğru değil demişti..Ben yinede bunu anlamamıştım.Aklım entrikalara yalanlara hiç ermedi ki..bende olmayan bir huyu nasıl anlayabilirdim..En sonunda o kişi bana açık açık herşeyi söyledi ve ben bu gercekle karşılaştım..Her nefste binbir türlü huylar var.Benimkisi buydu.Diğer insanlardaki yalan entrıka çıkarcılık vs.Önceden olsa gider 2-3 şişe alkol alıp kendımce dertlenip üzülürdüm.Neden hep böyle oluyor diye.Ama bukez üzülmedim ve o kişilere benı kandıranlara dua ettim.Artık boş muhabbetlerden çok uzağım..Bu dünyanın ve ahiretimin derdindeyim.Benim gibi gaflet için de olanlara dua edıyorum duaları öneriyorum..Rabbim bizlere kendi doğru bildiğimiz yanlışları unuttursun O’nun doğrularını öğretsin.Günahlarımdan arınırken yanımda olduğunuz için size nekadar teşekkür etsem azdır hocam.Rabbime ne kadar şükür etsem azdır.Gerçekleri tokat gibi yüzüme çarptığı için…İnşallah bundan sonra doğruyu öğrene öğrene ilerleyeceğim.Çook fazla ayrıntı var ama benım anlatım tarzım şimdilik bu kadar.Bunu okuyanlara vermek istediğim mesaj,kimsenın derdine derman olduğunuzu düşünmeyin.Tek dostumuz Rabbimizdir ve rabbimizin yolunda olanlardır..Selam es selame