Bir adım öndesin

İçim yangın yeri hocam, söndüremiyorum. Sizi çok özledim.

Ben de her birinizi özledim Zeynepcan… Kırk yıldır özlemimsiniz. Önce doğup büyümenizi, sonra akıl baliğ olmanızı, sonra mümin olmanızı ve dahası Allah aşkına tutkun zakirler olmanızı bekledim. Şimdi de ayrı düştük, üveyesiyiz. Bir olacağımız günü ve canlarınızı öpüp koklamayı özledim. Rabbim vakti saati gelinceye kadar sabrı cemil ile beklemeyi kolaylaştırsın herbirimize . Âmin.

Âmin hocam. Zorlanıyorum, sanki canımdan bir parçasınız. Ve uzaktasınız. Ve canım hocam galiba bu dedikodu için yaptığım zikrin tecelli ettiğini yaşayarak görüyorum, eskiye göre ciddi bir farklılık var bende ve çevremde.

Elbet olacak ve gözü olan görecek, kalbi olan hissedecek… O çevre inşaallah bütün dünyadır.

İnşallah Can hocam inşallah tüm insanlığa faydam dokunur

Her mümin kalbin sahibi Allah cc adına konuşur, evren dinler, duyar ve ehil olanlar o söze -emre uyar.

Canım hocam eskiden Zikir çekerken daha çok sol kürek kemiğimde yoğunlaşma olurdu şimdi daha çok iki kürek kemiğimin arasına, ortaya doğru kaydı bu ihtilaç. İyi ki ilminizden faydalanmak nasip oldu, Can hocam da hem kendime hem tüm dünyanın bu gıybet hastalığının bitmesine benim de birazcık katkım olur, Rabbim çok razı olsun sizden.

Şu anada iki can(ım)la aynı anda konuşuyorum… Konuşmaların yerini değiştiriyorum. Dikkat le okumanızı istiyorum. İkiniz de dikkatle yeniden okuyun lütfen.

Tamam, Can hocam. Her cümleniz çok değerli bizim için.

Bana diyorlar ki sen çok saflaştın.

ne güzel. Cüruflarından ayrılmışsın demektir. Yüzüklere kaş, taçlara taş olacak kadar saflaş.

Senin aklın artık eskisi gibi çalışmıyor. Salaklaştın gittin diyorlar

Sen bana kendi yakın çevremin yaptıklarını görsen, saçlarını sakallarını yolardın. Şeytani fikirleri, fitne fücurları terkedince öyle olursun. Mağaralar kaçanlar niye kaçtı dersin.

Sevineyim mi üzüleyim mi bilemedim.

Alemlere rahmet Can Muhammedin hırada ne işi vardı. Hıra Mekke’ye ne kadar uzak bilir misin? Eşi mübarek, her gün ona su ve azık taşırken, ayağına kaç taş değerdi dersin. Ve nasıl bir acıya katlanırdı can Muhammed’ini bir taş kovuğunda hüzünle rabbine ağlar gördükçe. Ve çevresi ‘’neden kocan dağlara çekildi, kaçtı.’’ dediklerinde ne cevap verirdi acaba dedikodu makinalarına.

Beni kim Hatice gibi kollar.>

Mekke’nin en emin insanı neden terk etti, içinde yaşadığı hısım, akraba ve dostlarını. Sen henüz hıraya çıkmadın ki azık getirenin olsun. Henüz teslim olmadın ki rabbine,şikâyettesin. İyice saflaşmaktan, Allah’la olamaktan korkuyorsun.

Şikâyet değil sultanim kurban olurum.>

Toprakla karışık halini özlüyor olmalısın. Kirlenmek çok kolaydır. İstersen küçük bir suç işle YUNUS as. gibi balığın karnında bul kendini. Uçsuz bucaksız deniz ve zifiri karanlıkta yapayalnız kalmadıkça ‘’la ilahe illa ente subhaneke inni küntü minezzalimin ’’ demez kimileri… Etrafındaki dalkavuk, yağcıların azaldığını görür, sürekli  şikâyet ederler. Her gün;’’ çok güzelsin, maşaallah ne güzel konuşuyorsun sultanım’’ densin isterler. Kendileri olmaktan korkarlar. Yarasanın ışıktan korktuğu kadar şiddetle özlerine dönmekten  korkarlar.

Rabbimi özlüyorum hep. Herkes Allah’ı seviyorum der, ben de hep Allah’ı özlüyorum diyorum.>

Özlem, sevgiden aşk tan sonra gelir. Sen onlardan bir adım öndesin…