Gel efendim diye bağırıp ağladım

Selamunaleyküm hocam…

Ben size her darlığımda yazıyorum, meşgul ediyorum ve yaptığım bilinçsizlikten gafletten utanç da duyuyorum. .Hocam ben birini çok sevdim… Daha önce de anlattım. Onun da ciddi bir manevi istila yasadığını hissettim ve kendim için zikirlere nasıl imdat diledi isem Abdullah için de diledim… Çok dua ettim hayırla eş olalım diye…

Her defasında kendime etrafıma mahcup oldum. Her defasında yüreğim incindi özümden saptım, girdapta buldum kendimi.

Aramıza hep süreler girdi onun evlilik korkusu olduğu için… O sürelerde ümit sabır ve dua benim kalkanım oldu. Aradan iki ay geçti tekrar görüştük. Yine ayni cümleleri duydum kısa bir sure sonra: Mehtap değer veriyorum istiyorum, bu boş hayattan kurtulmayı ama tam manası ile sürükleyici bir duygum oluşmuyor sana karşı “

Daha birçok şey ruhumu sallayan… Velhasıl hocam gaflete düştüm, günaha girdim. Ben bunun azabı bir yana yaptığım zikirler de belki boşa gitti geriledim… Aydınlık olma ihtimali, af ihtimali olan yolumu tarumar ettim. İşin dünyalık boyutunda ise eşim olmasını hayal ettiğim insan tüm ümitlerimi aldı kalp acısı ile daha da girdaba girdim. Toparlanamıyorum.

İçim çok ama çok kederli aklımı kaçıracağımdan korkuyorum, o kişiye dair gördüğüm değersizlik duygusundan, olacak gibi görünürken hep gizli bir şeyin sanki üzerime çöreklenmesinden… Ve özlemden…

Sevgili mehtap. Adın gibi bahtında mehtap olsun. Nefis bir şeyi istedi mi hemen der. Hemen vermeyeceğin hiçbir şeyin bence anlamı yok der. Ve kendi cahil görüşü ile gider olmadık birini veya bir şeyi ister. Allah onun o nefise denk düşmediğini bilir vermez. Nefis bas bas bağırır. Dileği gerçekleşmezse ölürüm der. Gerçekten öleceğini sanır vs. Ama nefis hep yanılır. Bu arada sabrı öğrenir, her dediğini elde edemeyeceğini yaşayarak öğrenir. Olduysa hayırdır inşaAllah, olmadıysa hayırdır inşaAllah.

Ben şimdiki eşimle 43 yaşındayken bakire olarak evlendim. Artık umudunu yitirmiş, çeyizini yeğenlere dağıtmış. Tam ebediyen evlenemem, istemem, artık kimseyi beğenemem, dul çocukluları ise hiç istemem dediği bir anda ben çıktım karşısına. Bir komşu evinde on dakika konuştuk. Aramızda yedi metre mesafe vardı. Uzak durmuştu. Öylesine görüp çıkacaktı sanrım.

Hocam şuan ağlayarak okuyorum yazınızı… Edebiyat öğretmeniyim ben… Teneffüs saatinde okuyorum, dayanamıyorum, gözlerimden yaş süzülüyor.

Bak dedim. Ben emekli öğretmenim… Aşım var, işim var. Evim barkım, arabam, dünyalık her şeyim var. Yani asla yokluk çekmeyeceksin. Emekliyim ölürsem maaşım sana kalacak. Ancak 6 tane çocuğum var. Üç ay içinde herkes evden gidecek. Kimi okula kimi memurluğuna. Sade şu çocukla ikimize bakacaksın dedim. Bir ay içinde seninle bir olarak iki düğün yapmamız lazım. Bir kız bir oğlan evlendireceğiz inşaAllah. Balayına çıkmadan kaynana olacaksın, diye de espri yaptım.

Ev kıyafet ile çıkmıştı karşıma. Mahalle kızı işte. Beğenilmek istemiyordu. Tek kelime etmeden dışarı çıktı. Komşu kadına benim evleneceğim erkek bu işte demiş. Arabadan inerken, torununu kucağına alırken, yüreğime yerleşti. Benim nasibim bu adam. Hemen ardından aracı kadın girdi. Gözünüz aydın hocam, sevgi sizi sevmiş evet diyor. Bir haftada aldım, geldim evimin sultanı yaptım. Acılarımız ve sevinçlerimizle yetim kalan altı çocuğumun ve benim boynumuzu doğrulttu. Ahiretten müjdedeler gelir onun için. Beni kutlarlar, hocam eşiniz çok iyi insan, derler. 1997 Mart 21 evlilik yıl dönümümüz. Anlardın mı beni mehtap. Adı ay, gönlü aydın güzelim. Seni yaratan kim bilir kime saklıyor. Belki melek gibi birinin karısı ölecektir de sen de onun boynunu düzeltecek, cenneti kazanacaksındır.

Maşallah Ya Rabbi.

Nerden bilir ki insan gelecek ne getirir. Görüntü resmin sana mı ait.

Hocam bos bir sınıfa geçtim ağlıyorum. Evet, bana ait.

Rahmetli eşimin bir fotoğrafı öyleydi. En çok o duruşundan etkilenirdim. Resim senin göremeyeceğim kadar küçük ama o duruş başörtün verdiğin poz yani bana onu hatırlatır. Öleli 21 yıl olan o rahmetli seni görünce sanki kalbime düşüverir. Yani evlendim diye onu unutmadım sadece kadere teslim oldum. Onun yeri başka bunun yeri başka. Lütfen öğretmenim rabbine güven. Gelecek çok güzel gelecek. Bu cümleleri incinen gönlüne, anneler gününde anneliği tatman için dua ettirerek yazdıran rabbimizdir.

Mahzunlaşan kalbinin bütün duyguları şu anda benim kalbime akıyor. Birleşik kaplar gibi. Rabbimiz böyledir. Kimin kendisini ihlas ile sevdiğini bilir ve kulu kul ile sevindirir. Teselli eder. Benden bilme yazdıklarımı, rabbim yazdı, resulullah yazdı kabul et. Gözyaşlarını gönül mendilimle siliyor, seni rabbime emanet ediyorum. Namazlarında her derdini arzet rabbimize. Dertleş. En derin dost ile dertleş. Seni seviyorum rabbim de. Hayalen kendi kendini kucakla. Aynaya bak rabbini gör.

Hocam Allah sizden yüz bin kere Razi olsun… Ben şuan kelime dağaracağımı yitirdim. Gönlü her daim mahzun olan ben, yine başka girdaba girdim, ama ümidim Yüce Rabbimden işaretler alıyorum. Aklım her turlu işareti algılıyor. Sizin de bana iletmek istediğinizi anlıyorum. Şükür Rabbime işaret etti… Ama ben bu tür acıyı ikinci kez yaşıyorum. . Ruhumun direği çöktü. Etrafımda herkes mutlu. Her gün bir ormandan yürüyorum, okula giderken… ”Rabbim ya Hay sıfatının hatırına şu çimene hayat verdiğin gibi bana da hayat ver” diyorum.

Sendeki sen vallahi rabbindir. Sana görünse sen olarak görünür.

Saygıdeğer hocam. .Sizin kıymetli vaktinizi almaktan çekinirim. Dert sahibi çok insan var. Ancak bana deyin n’olur bir büyüğüm olarak…

Bana gönder o hüzün salkımlarını. Ne zaman istersen yaz.

Bu adam yani Abdullah hayr beklememem gereken biri midir, içimdeki ümidi atamıyorum.

Seni kendine seçtiyse rabbim. Muhammedî hüznü yükleyerek kendisine gelin yapmak istiyorsa ne olacak. Yine gücenecek misin.

O kadar yüksek bir kul muyum bilmiyorum. Ama aile ve çocuk özlemim var… İçimde bu hevesi yok etsin Rabbim öyle ise… Ben can çekişiyorum. Dua ediyorum. …Ama yanlışım da var…

Rabbim sevmediklerini dünya ile meşgul eder. Git oyalan der. Sevdiklerini de yüreğinden vurur; gel der, gel kullarım sana ilaç olmaz, senin ilacın benim, seccadene geç, konuş benimle der. Soğuk sıcak demeden akıt gözyaşlarını ki gönlün pamuk gibi yumuşasın. Şeffaflaşsın da aramızdaki perdeler kalksın, yüz yüze, göz göze sevişelim ey sevgili der.

Ey beni benden iyi bilen rabbim, sana teslimim. Sevdiklerini sevdir fakirine, sevmediklerini sevdirme. Sevdiklerine beni de sevdir, sevmediklerine de sevdirme. Sen rahmeti de yaratan rabbim! gazabından rahmetine sığınırım.. Senden sana sığındığımı bir an olsun bana unutturma. Rahmim çocuk istiyor, gönlüm kutsi bir sevgi arıyor ki besmeleyi yaşatsın fakirine. Arzuhâlim malumundur. Sen ikram etmeyi seversin. Sen tövbeleri kabul edersin. Sen duaları duyar icabet edersin, sen vahhab isminle istemeden de verensin. Ben senin rızanı istiyorum. Beni hangi misyonla yarattıysan ona beni ulaştır. Kısmetimde olmayanları istetme bana. Olanları da sevdir, razı et, kudret elinde evirip çevirdiğin kalbime. Ey kalpleri dilediği gibi evirip çeviren rabbim, kalbimi zatına çevir. Rızana ulaştır. Rızanı dilerim rabbim rızanı dilerim. Âmin Allah’m… Seni sever seni özlerim. Kulluğumu tam idrak ettir. Sevmeye ve sevilmeye muhtaç kulunu sev sevindir. Âmin Yüce Rabbim… Selam habibinin ve cümle müminlerle rızanı kazanmışların cümlesine olsun.Anamı babamı zatımı ve sıfatımı rahman rahim sıfatlarına emen et ediyorum. Elhamdülillahı rabbil âlemin errahmanirrahiym. Âmin.

Âmin. …

Sevgili öğretmenim. Şimdi açık havaya çık. Gökyüzüne bak. Uzak uzaklara sanki evreni delip geçecekmiş gibi bak. Gördüklerin seni teselli edecek inşaAllah.

Hocam Allah Razi olsun sizden… Aktıkça gözyaşım mide bulantısı da aldı beni. bir şeyleri çıkarmak atmak ister gibi vücudum. Titreme de aldı… Sanırım bu yazdığınız duayı her daim okumalıyım. Bunu hissettim. Allah Razi olsun. Siz bunu yazmadan önce dışarı çıktım.

Seni mutsuz eden o içindeki mendebur şeytan. Günahlarının bedeli olarak geldi yerleşti oraya. İstiğfar et. Ve ya latıfün zikrini çek.

Allahu veliyüllezine… Onu demiştiniz. He şeyi bırakıp ona geçmiştim.

Tamam. Bu da olur. Kaçıncı gündesin. Rabbim karanlıklarını aydınlatacak inşaAllah.

Bir haftayı geçti sanıyorum. .

Daha işin başındasın. Ama etkilenmeye başlamış olmalısın, bu muhabbet başka türlü nasıl nasip olurdu. Sayıyı artır. Kampa girmiş gibi sıkı çalış.

Ve Taha suresi okuyorum, ”kendi katımdan sana sevgi biriktirdim” ayeti. Ve her gün Yasin. Yedi vakit namaz ve daha fazla zikir.

Güzel… Birer kere oku yeter. Sureyi. Ayet üzerine yoğunlaş.  Ve salavatı günlük en az iki yüz. Ve 70 istiğfar.

Hocam okulda namaz kılamıyorum. Diğer dediklerinizi var gücümle yapacağım inşallah. Allah Razi olsun tekrar.

Rabbimize emanetimsin mehtap. Efendimin aşkına tutulasın. Gör o zaman hayat nasıl cennettir. Bak bir kardeşinin mesajı şu anda düştü sayfaya. Ne diyor. GÖR.

<Sultanım demin ne oldu biliyor musunuz? Bulaşık yıkıyordum, birden aklıma Efendimiz geldi. Ellerim sabunlu yığıldım yere, hıçkırıklara boğuldum, nasıl bir hasretti anlatamam. Sizin duyduğunuz hasretin belki de çeyreğinin çeyreğini duydum. Nasıl bir özlemdi anlatamam. Gel efendim diye bağırıp ağladım. Siz aklımdan o an çıktınız, aklıma bile gelmediniz. Böyle hasretle yaşamak istemez insan, biliyor musunuz, ölür ölür dirilir, siz nasıl dayandınız.>

Saygı değer hocam siz beni gülümsettiniz Rabbim de size her daim kalkan olsun. .

Allah razı olsun… Selam es selame. Uğurlar ola.

Âmin Allah’ım. Sizden de hocam… Kıymetli zamanınızı paylaştınız. Var olun. Var olun…