Derbeyanı Batın Sırları. Hafız Hüseyin Kemal Gs.Hz.

İsmail Hakkı Bursevî hz.

Hz. Peygamber (s.a.)’in bir zahirî, görünür bir de bâtinî, görünmez yönü vardır. Bunlardan birincisinin nübüvvet nuru olup bu nura ahkâmla uğraşan âlimlerin ulaşabildiğini;
İkincisinin ise velayet yani bâtıni nübüvvet olup bu nura ise her asırda tayin edilen veliler ve kutupların mazhar olduğunu belirtmekte,

Resûl-i Ekrem’in zahir ve bâtından oluşan bu iki yönüne varis olan insanların her zaman Var olduğunu,
Dolayısıyla Resûl-i Ekrem’in nübüvvet ve velayet nurunun ümmet arasında her an parladığını, kıyamete kadar da parlayacağını ifade etmektedir. [668]

1.Ey zakir, eğer okumaksa iki elle evradın,
Tespihi sol elinden sağ eline ver hep evladım,
Celalullah verir cemal alır hem olur muradın,
Amma bu çetin tecellidir, tahrik eder ezdadı.

2.Cemal müminlerdir, celalse küffar kuvveti,
Semada iki ay zuhur eder hak ezdad kudreti,
Tecelli etmiş efalinden, ilmi ledün hikmeti,
O nurlar bildiriyor vahyen, duana icabeti.

3.Vakti gelir zahire zuhur eder beyni beşerde,
Kâfir verir müminler alır, haktan azim bir müjde,
Böyle efalden müminlere olur büyük faide,
Amma hikmette marifeti zat kâmilen bilmeli.

4.Bu efali yapmak için pek mahir olmak gerekir,
Her zat yapamaz tahammül güçtür kudret gerekir,
Her evliyanın tecellisi yetmez, tevhit gerekir,
Ezdad oluşturur iki el, karşılamak zor oldu.

5.Bu tür işler ekseriya harp zamanında olupdur,
Küffarı perişan etmeye sebep, imkân veripdir,
Tecelli ettiyse o nurlar zata haber edipdir,
Zatın kendi efalindendir, hakk’ın ihsanı oldu.

6.Hakikatte tecelli vahyen verir böyle haberi,
Nurlarla, ihtilaçla, rüya ile bildirir vahyi,
Bunlar sırrı marifetullah ilmi ledün hikmeti,
Olmaz zatın kalbinde şüphe varsa silmeli.

7.Nur gören hakkı sevenlerde olmamalı kalp pası,
Olmaz tevhit ehlinde riya, daim makbul duası,
Ne söyler işler efalinde, kabul eder mevlası,
Tevhide davetin, devletin, budur has hakikati.

8.Sıradan kelamında bile mücahede eder hu,
Mücahede ederek geçti ömrü şol ince yolu,
Sırat köprüsü dedikleri olsa olsa budur bu,
Yedi cehennemin şanıdır yapar daim hizmeti.

9.Sürekli reddederek efali celalı, cemaliyle,
Cüzde bırakır zat celali, hep efal kemaliyle,
Reddedilir, cehennem söner, Hikmetullah hilmiyle,
Zatın elindedir seyfullah, ilmi ledün kılıcı.

10.Yaptığın efal Utarit’te eder tecelli sıfat,
Bir saat geçerek Zühal’de teshir eder onu zat,
Zatın efali cüze düşürür tez celalı, ol saat,
Utarit’i teshir etmiştir, zatın Zuhal efali.

11.Eğer acil bir durum olsa beklenmez öbür zaman;
Aciliyet kesbetmiş celal, verilmez vasi meydan,
Sağ şahadet parmağında bil cemal efali ferman,
Okursun esma-i hüsnadan depretmektir gereği.

12.Teshir olur yaptığın iş, zararı hafif olur,
Hangi saatte isen oku, önüne devri olur,
Ledün efalidir hikmette adı da devir olur,
Kemalı hakikattir hakta, tecelli eder zahiri.

13.Yapılan efal sağ şahadet parmağınla olmalı,
Esma da cemal kemal olup, hak yerini bulmalı,
İcap ederse geçip öte saate üçleri bulmalı,
Devren bulunmuş olur üçler, etkisiz kalır celal.

***Ravi: Ebu Hüreyre
Hadis: Resulullah (sav) buyurdular ki:

“Allah bir kulu sevince Cebrail aleyhisselam’a:
“Allah falanı seviyor, onu sen de sev!” diye seslenir.
Onu Cebrail de sever. Sonra o, sema ehline:
“Allah falanı seviyor, onu siz de sevin!” diye nida eder,
Derken, bütün sema ehli de onu sevmeye başlar.
Sonra onun için arz (halkı arasına hüsn-ü kabul) konur.

(Hadisin Müslim`deki rivayetlerinde şu ziyade var:

“Allah (c.c.)bir kula da buğzetti mi Cebrail’e(a.s.)
“Ben falancaya buğzettim sen de buğzet!” diye seslenir,
Ona Cebrail de buğzetmeye başlar.
Sonra Cibril sema ehline nida eder:
“Allah (c.c.) falan kimseye buğzetti, siz de buğzedin.”
Sonra yeryüzüne de onun için buğz vazedilir.” ***

14.İşte bu hadiste muhatap nuru tevhit ehlidir,
Allah indinde en sevilen, cemal kemal bahridir,
Cümle sıfatullah zat için olur, sıfat bellidir,
Asr-ı saadetten efendim, ulaştırır haberi.

15.Efal, kemal içinde kemal, iş böyledir yazarım,
Hikmetullah ilmi ledünden, beyitler düzerim,
Yerim, içerim, hem insanlar arasında gezerim,
Kudretullah’tır hikmetullah efalimin zuhuru.

16.Bazen sol tarafından mavi bir nur peyda olur,
Küffara kahriyedir celal işinden etti zuhur,
Bu tür tecelliden kâfirler hepten perişan olur,
Amma tecellide kâmilen bilmelisin ilmini.

17.Sol tarafında aynı yerde mor nur olursa peyda,
Verirse içindeki sarı parlak noktalar ziya,
Sol gözünün ucuna yakın melek görünür güya,
Efalde ve esmada celal, kabul olmuş al haberi.

18.Zat bilir nurun efalinden tecelli ettiğini,
Efal esma teksir ettikçe kemale gittiğini,
Görünen bu nurların vahyen iş neler dediğini,
Bilir, alır, habir sıfatından bilginin doğrusunu.

19.Yırtıldı bak celalin üç yüz yıllık bet fermanı,
Feyz kesildi kaynağından yok etti dermanı,
Ahirini mahvetti, küle çevirdi harmanını,
Takdir vakti saati geldi, budur şanımız bizim…

20.Bin altı yüz doksan dokuzdan iki bin sekize dek,
Üç yüz dokuz yıl eder, eğer bu yorum doğru desek,
Kaç yıl uyudu ashabı kehf, tefsir edip söylesek,
Olup bitmiş kaderin düştü çağa güzel gölgesi.

21.Zat için en muteber haber, nurlar işaretidir,
Kemaldır, zatına cemalde sadık haber iletir,
İster bırakır yaptığını, ister devam ettirir,
Efal değişince, yeni nur zahir, eski zaildir.

22.Bazen sağ tarafında mavi nur eder ziya,
Bazen göz ِönünde siyah nur eder peyda,
Celaldırlar, istersen cemal efalinle beyaza
Bürünür, hemen su rengine dönüşür boyaları.

23.Bazen sol tarafta ay vari zahir olur cemal bir nur,
Beyaz berraktır amma celal iştir küffara yarar,
Vah geçer ِönünden bir erkek soluna küfre kayar,
Keşiften beyan, dinden çıkar, millet kâfir oluyor…

24.Bunu yapmak katiyen olmaz, insanlık necat bulmaz,
Milleti küfre göndermeye asla sebep olunmaz,
Kamil zatın işi imana davettir nakısı olmaz,
Ondan bu nura sebep efal asla yapılmamalı.

25.İlm hikmet marifette bundan azım ulu bir lutuf,
İlm-i ledün sahibi oldun, bilmelisin müşerref,
Hazreti Allah’tan olundu demek muazzam şeref,
Akıt mümine o şerefi, senden alırlar feyzi.

26.Saadet izzet eder cemal efalinden tecelli,
Yerler gökler hep o cemalden olur, salim münceli,
Her asır cihana gelirse böyle kemal bir veli,
Halkın kemalleri artar hem nihayetsiz ebedi.

27.Nimet çoğalır, kalkınır halk, dünya şerefle dolar,
Tükenmez yemekle meyvesi, hatta buruşur solar,
Bütün mahlûkat yer içer, çoğu sofradan artar,
Müminler bulur rahat, mesrur olur devri zamanı.

28.Kâffe kâinat kemal içre yaşar, cemalde varlık,
Nüfusça çoğalır müminler, asla çekilmez darlık,
Saadet içinde yaşarlar her gün başka bayramlık,
Kemalden kemale erdirir çok sever milletini.

29.Cemal kuvvet buldukça bulur, halk rahata erişir,
Düşmanlıklar azalır, belki kurt kuzuyla barışır,
İman edenler artar, iki cihan sulhe kavuşur,
İlmi ledün efal kamelinden zatın olur keremi.

30.Hafız Hüseyin Kemal, işle sen cemal lütfedersin,
Kemalullah sırrından taltif müminleri edersin,
Hikmet içinde hikmet yapar en ileri gidersin,
Gece gündüz demez çalışır, edersin saadeti.

(Eserin 315-331.sayfalar arasıdır… Sadeleştirme 28-05-0014

Yayınlanma tarihi: 11 Mar 2015, 00:43